ΛΑΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ: ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΑ ΨΕΥΔΗ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΠΛΕΙΣΤΗΡΙΑΣΜΟΥΣ ΚΑΙ ΣΥΚΟΦΑΝΤΙΕΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΚΙΝΗΜΑ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΥΣ ΠΛΕΙΣΤΗΡΙΑΣΜΟΥΣ ΣΠΙΤΙΩΝ

ΜΟΝΗ ΛΥΣΗ Η ΕΥΡΕΙΑ «ΣΕΙΣΑΧΘΕΙΑ» ΣΤΑ ΙΔΙΩΤΙΚΑ ΧΡΕΗ ΤΩΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ ΑΔΥΝΑΤΩΝ

Το Γραφείο Τύπου της ΛΑ.Ε αναφερόμενο στο «non paper» των κυβερνητικών πηγών σχετικά με το κίνημα κατά των πλειστηριασμών προέβη στο παρακάτω σχόλιο:

«Ως «φασαρία» χαρακτήρισε το κυβερνητικό “non paper” τη δίκαιη αγανάκτηση και κινητοποίηση χιλιάδων συμπολιτών μας σε όλη την Ελλάδα ενάντια στην λαίλαπα των πλειστηριασμών. Tόσο ο απαξιωτικός χαρακτηρισμός, όσο και η απάντηση σε κινηματικές διαδικασίες με κυβερνητικά non paper και ΜΑΤ δεν είναι παρά μικρά δείγματα της πλήρους και ξεδιάντροπης μετατροπής του ΣΥΡΙΖΑ σε  κόμμα του μνημονιακού καθεστώτος. Πολύ όμως πιο σοβαρά και επικίνδυνα για την τύχη χιλιάδων λαϊκών οικογενειών και καταστρεφόμενων μικροβιοτεχνών είναι τα χοντρά ψέματα που περιέχονται μέσα σ’ αυτό.

1. Μόνο μια ματιά στα προγράμματα πλειστηριασμών αρκεί κανείς για να διαπιστώσει ότι οι τράπεζες – με πρωταθλήτρια σήμερα την Τράπεζα Πειραιώς – προχωρούν σε σωρεία πλειστηριασμών και έπεται συνέχεια. Από τα ίδια στοιχεία προκύπτει ότι τα «φιλέτα» που βγάζουν οι τράπεζες στο σφυρί περιλαμβάνουν ενδεικτικά ακίνητα 52 τ.μ. με τιμή πρώτης προσφοράς 11.323 ευρώ. 67,84 τ.μ. τιμή 11.500 ευρώ, κατάστημα 209,9 τ.μ. τιμή 66.883 ευρώ, άλλο κατάστημα 65,82 τ.μ. τιμή 54.273 ευρώ, διαμέρισμα 97,60 τ.μ. τιμή 122.000 ευρώ, 132 τ.μ. 140.000 ευρώ, βιοτεχνικό χώρο 255 τ.μ. τιμή 115.564 ευρώ κλπ., κλπ

2. Σήμερα, σε αντίθεση με ότι ίσχυε στο παρελθόν καμία μα καμία διάταξη δεν απαγορεύει τον πλειστηριασμό ακόμα και της πρώτης κατοικίας. Για να εξαιρεθεί μια πρώτη κατοικία από τον πλειστηριασμό πρέπει πλέον ο οφειλέτης να προσφύγει στον αναθεωρημένο νόμο Κατσέλη (εφόσον και αν υπάγεται στα περιορισμένα πλέον όρια προστασίας) αντιμετωπίζοντας αντίστοιχα και τα αυξημένα έξοδα. Η κυβέρνηση επαίρεται ότι ο αναθεωρημένος νόμος παρέχει προστασία στα 2/3 των δανειοληπτών. Η αλήθεια όμως είναι διαφορετική.

3. Ο αναθεωρημένος νόμος που ψήφισε η κυβέρνηση κατήργησε επί της ουσίας και τις όποιες ευεργετικές διατάξεις περιλαμβάνονταν στο νόμο Κατσέλη. Έτσι, ακόμα και όσοι τελούν σε κατάσταση απόλυτης ένδειας και με το προηγούμενο νομοθετικό καθεστώς κατόρθωναν να κουρεύεται το δάνειο τους έως και 90%, χάνουν πλέον κάθε ελπίδα προς τούτο, αφού το ύψος του ποσού που υποχρεούνται συνολικά να καταβάλουν δεν μπορεί να είναι μικρότερο από την αξία που θα πετύχαινε το ακίνητο κατόπιν πλειστηριασμού.

4. Με αυτό τον τρόπο δεν προστατεύεται η πρώτη κατοικία, αλλά αντίθετα γίνεται πιο ελκυστικό προϊόν το δάνειο προκειμένου να το αγοράσουν τα ξένα fund. Εδώ είναι και όλη η ουσία της κυβερνητικής πολιτικής: προκειμένου να διευκολυνθεί η μεταβίβαση των δανείων στα funds αφενός τους δόθηκε η  δυνατότητα να αγοράσουν  ακόμα και ενήμερα (πράσινα) δάνεια, αφετέρου δεν προβλέφθηκε δυνατότητα των δανειοληπτών –ακόμα και όσων ενημερωθούν ότι επίκειται η μεταβίβαση του δανείου τους σε ξένο fund – να αγοράσουν αυτοί το δάνειό τους στην ίδια τιμή. Από το 2018 μάλιστα επιτρέπεται ελευθέρως η μεταβίβαση δανείων που αφορούν πρώτες κατοικίες στα funds.

5. Ακόμα και όσοι δανειολήπτες έχουν χρήματα για να υποβάλλουν αίτηση στον αναθεωρημένο νόμο Κατσέλη πρέπει να αποδείξουν ότι έχουν την οικονομική δυνατότητα να εξοφλήσουν μέχρι λήξεως του χρόνου του δανείου τους το ποσό που θα ορίσει το δικαστήριο και που δεν μπορεί όπως είπαμε να είναι μικρότερο από την αξία που θα πετύχαινε το ακίνητο κατόπιν πλειστηριασμού. Αλλιώς η αίτησή τους θα απορριφθεί.

6. Όσοι μάλιστα υπέστησαν σημαντικές μειώσεις εισοδημάτων λόγω της κρίσης και του μνημονίου, αλλά διατηρούν εισόδημα άνω των 13.906 ευρώ ή άνω των 35.086 ευρώ (για 4μελή οικογένεια) ή διαθέτουν ακίνητα αξίας  180.000 ευρώ ή μέχρι 260.000 ευρώ για 4μελή οικογένεια όχι μόνο δεν μπορούν να προστατεύσουν την κατοικία τους, αλλά χάνουν πλέον κάθε δυνατότητα ακόμα και να μειώσουν το ποσό του δανείου τους!!

7. Η κυβέρνηση δεν λέει τίποτα για όσους κατόρθωσαν και μπήκαν (με το προηγούμενο καθεστώς) στο νόμο Κατσέλη, αλλά δεν μπορούν σήμερα να εξακολουθούν να πληρώνουν τις δόσεις που ορίζουν τα δικαστήρια διατηρώντας έτσι την προστασία της κατοικίας τους;

8. Και επίσης τίποτε δεν μας λεει η κυβέρνηση για τους εμπόρους (που δεν μπορούν να υπαχθούν στο νόμο Κατσέλη, ούτε για να προστατεύσουν την πρώτη κατοικία τους), καθώς και για όσους χάνουν τα πατρικά τους, ένα μικρό εξοχικό που χτίστηκε με θυσίες, ένα μικρό κατάστημα ή βιοτεχνία, πολλώ δε μάλλον για την αγροτική γη.

9. Η κυβέρνηση επίσης ξεχνάει ότι υπερψήφισε τον νέο Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας και τα σχετικά π.δ. που διευκολύνουν τους πλειστηριασμούς (και εισάγουν συστήματα ηλεκτρονικής ειδοποίησης), μειώνουν τα μέσα άμυνας του ιδιοκτήτη και κατατάσσουν προνομιακά τις απαιτήσεις των τραπεζών έναντι των εργαζομένων, ακόμα και έναντι των απαιτήσεων του Δημοσίου.

10. Η κυβέρνηση με την πολιτική της διογκώνει διαρκώς το πρόβλημα αυξάνοντας τον ιδιωτικό χρέος σε δυσθεώρητα ύψη: το συνολικό ύψος των ιδιωτικών χρεών, το α’ εξάμηνο 2016, ξεπέρασε τα 230 δισ. Το δημόσιο χρέος που διογκώθηκε για να σωθούν οι τράπεζες με τις 3 ανακεφαλαιοποιήσεις (τράπεζες που σκανδαλωδώς πωλήθηκαν σε εξευτελιστικές τιμές σε ξένα κεφάλαια) εξακολουθεί και φορτώνεται στην πλάτη των λαϊκών στρωμάτων με τη φοροεπιδρομή μέσω άμεσων και έμμεσων φόρων,τη μετατροπή των ασφαλιστικών εισφορών σε χαράτσια χωρίς αντίκρυσμα, την διόγκωση του κόστους παροχής υπηρεσιών από τις ΔΕΚΟ, τη λιτότητα και την ανεργία.

11. Είναι λοιπόν πράγματι «ταξικά μονομερής» η πολιτική της κυβέρνησης. Ταξικά μονομερής υπέρ των ιδιωτικών τραπεζών, των distress funds, των ξένων δανειστών. Το μόνο επιχείρημα που της απομένει είναι η επίκληση του μπαμπούλα Μητσοτάκη, του καλύτερου συμμάχου της στην προσπάθεια επιβολής ενός ενδομνημονιακού διπολισμού άνευ νοήματος για τα λαϊκά συμφέροντα.

To πρόβλημα των ιδιωτικών χρεών, που πνίγουν την οικονομία και την κοινωνία, δεν μπορεί να αντιμετωπισθεί με απάνθρωπους πλειστηριασμούς και κατασχέσεις ούτε φυσικά με ημίμετρα και ασπιρίνες.

Η αντιμετώπιση των ιδιωτικών χρεών απαιτεί όχι μόνο τη διασφάλιση της πρώτης κύριας κατοικίας των νοικοκυριών αλλά κυρίως μια ευρεία και γενναία, στη βάση κριτηρίων, «σεισάχθεια» (διαγραφή) χρεών για τα λαϊκά νοικοκυριά και τα μικρομεσαία στρώματα της κοινωνίας μας, στις πόλεις και την ύπαιθρο.

Μια τέτοια ριζοσπαστική απάντηση στο πρόβλημα των ιδιωτικών χρεών, η οποία επιβάλλεται όχι μόνο για λόγους κοινωνικής δικαιοσύνης, αλλά και για λόγους επανεκκίνησης της οικονομίας, απαιτεί ένα διαφορετικό αντιμνημονιακό δρόμο για τη χώρα με πυρήνα την μετάβαση στο εθνικό νόμισμα, την εθνικοποίηση των τραπεζών, τη διαγραφή του δημόσιου χρέους, την κατάργηση της λιτότητας, τη στήριξη μισθών – συντάξεων και ενός προγράμματος παραγωγικών επενδύσεων και παραγωγικού μετασχηματισμού της οικονομίας».