Παρασκευή 26 Φεβρουαρίου 2016

Επίσκεψη κλιμακίου της ΛΑΕ στο μπλόκο της Κ. Αχαΐας, στις 25/2


Κλιμάκιο της Λαϊκής Ενότητας Αχαΐας βρέθηκε χθες, Πέμπτη 25/2, στο αγροτικό μπλόκο της Κάτω Αχαΐας.

Το κλιμάκια αντάλλαξε απόψεις με τους αγωνιζόμενους αγρότες που επιμένουν να παραμείνουν στα μπλόκα μέχρι να δικαιωθεί ο δίκαιος αγώνας τους.

Η Λαϊκή Ενότητα Αχαΐας στηρίζει τις κινητοποιήσεις των αγροτών στον νομό μας, και καλεί τους Αχαιούς σε συστράτευση στον αγώνα τους στο πλαίσιο ενός ενιαίου αγώνα ενάντια σε παλαιά και νέα μνημόνια!

Διαβάστε Περισσότερα »

Τα 5 «Α» της ΝΔ: Αποανάπτυξη, Ανεργία, Ανέχεια, Απορρύθμιση (εργασίας), Αποδόμηση (κοινωνικού κράτους)


Δήλωση Αλέκου Καλύβη, υπεύθυνου του Γραφείου Τύπου της ΛΑΕ

Η Νέα Δημοκρατία δεν αλλάζει όσα προσωπεία και αν φορέσει. Παραμένει το βασικό κόμμα του κεφαλαίου,ο αυθεντικός εκφραστής του νεοφιλελευθερισμού στη χώρα μας, ο βασικός πυλώνας του μνημονιακού κατεστημένου που ,μαζί με τον όψιμα μνημονιακό ΣΥΡΙΖΑ ,συναγωνίζονται στην εφαρμογή αντιλαϊκών πολιτικών .

Τα 5 «Α» της ΝΔ στην πραγματικότητα είναι:

Αποανάπτυξη, Ανεργία, Ανέχεια,Απορρύθμιση(εργασίας),Αποδόμηση (κοινωνικού κράτους).Είναι λίγες μόνο από τις συνέπειες των πολιτικών που άσκησε μόλις τα τελευταία χρόνια.

Ο λαός γνωρίζει ότι πίσω από τα ωραία κούφια λόγια κρύβεται το αποκρουστικό πρόσωπο των αντιλαϊκών πολιτικών που μαύρισαν τη ζωή του.

Διαβάστε Περισσότερα »

Τρίτη 23 Φεβρουαρίου 2016

Κάλεσμα της ΠΓ της ΛΑΕ για κλιμάκωση των αγώνων των αγροτών


Η ΠΓ της ΛΑΕ χαιρετίζει την αγωνιστικότητα και αποφασιστικότητα των αγροτών που συνεχίζουν με αμείωτη ένταση τον αγώνα τους παρά τις προσπάθειες επικοινωνιακής διαχείρισης εκ μέρους της κυβέρνησης.

Ο μεγαλειώδης αγώνας της αγροτιάς, η απεργία της 4/2 με την πολύ μεγάλη συμμετοχή και την διενέργεια διαδηλώσεων σε όλη την Ελλάδα-ακόμα και σε πόλεις που πρώτη φορά πραγματοποιούνται διαδηλώσεις, οι μεγάλες κλαδικές κινητοποιήσεις, όπως των νοσοκομειακών ενάντια στην καταρρέουσα δημόσια υγεία, οι πρωτοφανείς κινητοποιήσεις στους κλάδους των ελευθέρων επαγγελματικών, δείχνουν ότι η αγωνιστική διάθεση πλατιών λαϊκών μαζών μπορεί να ανατρέψει το ασφαλιστικό έκτρωμα και να κλονίσει συθέμελα την αντιλαϊκή  μνημονιακή πολιτική.

Στην πράξη συγκροτείται μια κοινωνική συμμαχία των εργαζομένων με μικροαστικά στρώματα της υπαίθρου και της πόλης που καταστρέφονται προκειμένου να αποπληρωθούν οι τοκογλύφοι δανειστές και να αναδιαρθρωθούν οι αντίστοιχοι παραγωγικοί κλάδοι με τη δημιουργία μεγάλων κεφαλαιουχικών εκμεταλλεύσεων. Ιδίως το ξεκλήρισμα της αγροτιάς έχει μια στρατηγική σημασία καθώς υπονομεύει τη δυνατότητα της χώρας να διατηρεί μια διατροφική επάρκεια που θα της επέτρεπε να ακολουθήσει ένα αυτόνομο δρόμο πέρα από υποτέλειες και επιτροπείες

Στο έδαφος αυτής της κοινωνικής αναταραχής το μνημονιακό πολιτικό προσωπικό επιχειρεί να ανασυστήσει ένα σάπιο ενδομνημονιακό δικομματισμό. Με τη βοήθεια των ΜΜΕ θέλει να μας κάνει να ξεχάσουμε ότι το ασφαλιστικό εμπεριέχεται στο τρίτο μνημόνιο που ψηφίσαν όλα τα μνημονιακά κόμματα. Ο λαός οφείλει να τους σαρώσει και αυτούς και τα μνημόνια τους, ανοίγοντας ένα δρόμο αξιοπρέπειας, ανεξαρτησίας, χωρίς μνημόνια, χωρίς την μέγγενη του χρέους, χωρίς την λιτότητα που επιβάλλουν οι συνθήκες της ευρωζώνης.

Η ΛΑΕ καλεί τους εργαζόμενους, τους αγρότες, τη νεολαία, τους αυτοαπασχολούμενους να εντείνουν και να κλιμακώσουν τον αγώνα τους. Να ενισχύσουν τον συντονισμό τους, διαμορφώνοντας κοινά συντονιστικά ανά περιοχή, προκειμένου να ενισχυθούν τα αγροτικά μπλόκα, οι απεργίες  και οι καταλήψεις.

Διαβάστε Περισσότερα »

Δευτέρα 22 Φεβρουαρίου 2016

Ανθρακες το αποτέλεσμα της συνάντησης της κυβέρνησης με τους εκπροσώπους των 39 μπλόκων


Άνθρακες το αποτέλεσμα της πολυδιαφημισμένης και πολύωρης συνάντησης της κυβέρνησης με τους εκπροσώπους των 39 μπλόκων, οι οποίοι προσέτρεξαν σήμερα στο Μαξίμου. Ο κ. Αλ. Τσίπρας αφού συνέστησε στους αγρότες ότι «δεν μπορούν να μην λαμβάνουν υπόψη τους τη συνολική κατάσταση της χώρας» δηλαδή το 3ο καταστροφικό μνημόνιο, το μόνο συγκεκριμένο, πέρα από τις κούφιες γενικολογίες, που τους είπε, είναι το τρικ με τη ψευδεπίγραφη μείωση της εισφοράς στο 16% και η επιμήκυνση για τον τριπλασιασμό των εισφορών σε 5 αντί για 3 χρόνια. Ταυτόχρονα η αυστηροποίηση της έννοιας του κατά κύριο επάγγελμα αγρότη θα έχει ως συνέπεια τον «εξοστρακισμό» όλων των μικρών αγροτών από την αγροτική δραστηριότητα.

Όμως, οι μικρομεσαίοι αγρότες είναι τόσο καιρό στο δρόμο γιατί το τρίτο μνημόνιο, που έχουν ψηφίσει οι 222 βουλευτές όλου του μνημονιακού «τόξου» (ΣΥΡΙΖΑ, ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΠΟΤΑΜΙ, ΑΝΕΛ) και με το οποίο συμφωνεί και η Ένωση Κεντρώων, τους αφανίζει κυριολεκτικά αφού:

Πολλαπλασιάζει τις ασφαλιστικές εισφορές.

Αυξάνει υπέρογκα τη φορολογία.

Σχεδόν τετραπλασιάζει την προκαταβολή φόρου από 27% που ίσχυε σε 100%.

Αυξάνει τρομακτικά το κόστος παραγωγής (αύξηση του ΦΠΑ από 13% σε 23% για όλα τα γεωργικά μέσα και εφόδια, τρομακτική αύξηση του ΕΦΚ από 66 ευρώ/χιλιόλιτρο σε 300 ευρώ/χιλιόλιτρο κ.α.)

Αφανίζει την κτηνοτροφία με την αύξηση της διάρκειας ζωής του φρέσκου γάλακτος.

Καταστρέφει την αμπελουργία με την επιβολή φόρου στο κρασί και στο τσίπουρο.

Συνεπώς, η επίλυση των προβλημάτων των αγροτών δεν μπορεί να γίνει μέσα στα μνημονιακά πλαίσια. Οι μικρομεσαίοι αγρότες που αγωνίζονται σκληρά τόσο καιρό δεν πρέπει να πέσουν στην παγίδα του προσχηματικού «διαλόγου διαρκείας», που τους προσέφερε ο κ. Τσίπρας αντίθετα πρέπει να εντείνουν τον αγώνα τους και να τον συνδέσουν ακόμα περισσότερο με τον συνολικό αγώνα για την ακύρωση των μνημονίων.

Η κλιμάκωση του αγώνα τους, η ενότητα τους, η συμπαράταξή τους με  όλο τον αγωνιζόμενο Ελληνικό λαό και ο σαφής αντινεοφιλελεύθερος και αντιμνημονιακός προσανατολισμός του αγώνα τους, αποτελούν τις αναγκαίες προϋποθέσεις για την τελική νίκη.

Διαβάστε Περισσότερα »

Σάββατο 20 Φεβρουαρίου 2016

Διακήρυξη της Λαϊκής Ενότητας


-Για τι;
-Με ποιους;
-Πώς;
Η Λαϊκή Ενότητα είναι ένας νέος, μετωπικός πολιτικός φορέας, με ένα καινούργιο σχέδιο αντίστασης και ανατροπής της εγκατεστημένης μνημονιακής τάξης, για τη σωτηρία του λαού και της χώρας μας, η οποία διανύει ένα από τα πιο σκοτεινά κεφάλαια της σύγχρονης ιστορίας της.
Γεννηθήκαμε το καυτό καλοκαίρι του 2015, ύστερα από τη μεγάλη ανάταση που έφερε το συντριπτικό "ΟΧΙ" του δημοψηφίσματος και την οδυνηρή διάψευση από τη συνθηκολόγηση της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ- ΑΝΕΛ στους εκβιασμούς των δανειστών.
Καμιά ήττα δεν είναι τελεσίδικη. Ο ελληνικός λαός έχει περάσει πολύ δυσκολότερες δοκιμασίες, αλλά κατάφερε να σταθεί και πάλι στα πόδια του, να διεκδικήσει ξανά ένα μέλλον ελευθερίας και δικαιοσύνης. Μας εμπνέουν το απελευθερωτικό, δημοκρατικό όραμα του Ρήγα Φεραίου, η λαϊκή εποποιία του ΕΑΜ και της Εθνικής Αντίστασης, ο αντιδικτατορικός αγώνας και η εξέγερση του Πολυτεχνείου.
Τιμάμε και μαθαίνουμε από τις καλύτερες παραδόσεις των κινημάτων κοινωνικής και εθνικής χειραφέτησης που άλλαξαν τον κόσμο. Της "Άνοιξης των Λαών" του 1848 και της Γαλλικής Κομμούνας, της Οκτωβριανής Επανάστασης και του αγώνα κατά του Ναζισμού. Των επαναστάσεων της Κίνας και της Κούβας, του Μάη του ’68 και των κινημάτων εθνικής απελευθέρωσης, που αποτίναξαν το ζυγό της αποικιοκρατίας. Των σύγχρονων κινημάτων αντίστασης στην παγκοσμιοποιημένη οικονομική φρίκη και οικολογική καταστροφή, από τη Λατινική Αμερική μέχρι το Σιάτλ, τη Γένοβα και τις πλατείες των Αγανακτισμένων.
Γνωρίζουμε πως η Ιστορία δεν επαναλαμβάνεται, μας παρακινεί όμως να αποτινάξουμε στη δική μας εποχή, τον δικό μας ζυγό. Το ζυγό των μνημονίων και του χρέους, που συνθλίβει τα κοινωνικά δικαιώματα των πολλών και μετατρέπει την ελληνική κοινωνία σε οιονεί προτεκτοράτο της Ε.Ε., πειραματικό εργαστήριο ενός αχαλίνωτου νεοφιλελευθερισμού.
Γι αυτήν τη μεγάλη ανατροπή- όχι σε κάποιο μακρινό, ειδυλλιακό μέλλον, αλλά στο σκληρό παρόν- αγωνίζεται η Λαϊκή Ενότητα. Το σχέδιό της δεν είναι εγκεφαλικό κατασκεύασμα "ειδικών" και επαγγελματιών "πολιτικών". Πηγάζει από τις αγωνίες του κόσμου της εργασίας, τις αγωνιστικές εμπειρίες των προηγούμενων χρόνων, αλλά και τους κοινωνικούς αγώνες που αναπτύσσονται αυτήν την περίοδο. Φιλοδοξεί να συμβάλει στην ανάκτηση της αυτοπεποίθησης του λαού, δίνοντας άμεσες απαντήσεις στις πιεστικές ανάγκες του σήμερα και ανοίγοντας δρόμους για βαθύτερες αλλαγές, μέσα από τις οποίες θα αποκτήσει προοπτική νίκης η σοσιαλιστική προοπτική.
Μια τέτοια πορεία απαιτεί την εκ βάθρων επανίδρυση της Αριστεράς. Με την υπέρβαση αντιλήψεων και πρακτικών που δοκιμάστηκαν και απέτυχαν τη μνημονιακή εξαετία και ιδιαίτερα τη «χαμένη άνοιξη» του 2015. Με αφομοίωση των διδαγμάτων από τον εκφυλισμό καθεστώτων και κυβερνήσεων που μιλούσαν στο όνομα του σοσιαλισμού. Σ΄αυτήν την επιτακτικά αναγκαία επανίδρυση φιλοδοξεί να συμβάλει η Λαϊκή Ενότητα.
Κατάργηση των μνημονίων, διαγραφή χρέους
Τα δύο κόμματα που κυβέρνησαν για 40 χρόνια την Ελλάδα, ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, έφτιαξαν μια οικονομία με πήλινα πόδια, που δεν άντεξε στη μεγάλη, διεθνή κρίση του αναπτυγμένου καπιταλισμού, η οποία ξεκίνησε το 2008 από τις ΗΠΑ. Τα ίδια κόμματα φόρτωσαν στον ελληνικό λαό τα σπασμένα της κρίσης. Τα δύο μνημόνια που μας επέβαλαν, προκάλεσαν τέτοια κοινωνική καταστροφή, που δεν έχει προηγούμενο σε αναπτυγμένη χώρα από το τέλος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου.
Ο λαός ανέδειξε την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ- ΑΝΕΛ, γιατί του υποσχέθηκε ότι θα καταργήσει τα μνημόνια. Δυστυχώς, παρά τις αρχικές ταλαντεύσεις και τις ισχυρές αντιστάσεις στο εσωτερικό της, πέρασε τελικά το Ρουβίκωνα και ψήφισε μαζί με τα παλιά, αστικά κόμματα ένα τρίτο, καταστροφικό μνημόνιο. Η υλοποίησή του σημαίνει ακρωτηριασμό των συντάξεων, μεγαλύτερη λιτότητα, φορολεηλασία για τα μεσαία στρώματα, πλειστηριασμούς πρώτης κατοικίας, εκποίηση του κοινωνικού πλούτου. Η εμπειρία από την τραγική μετάλλαξη της ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ έδειξε ότι χωρίς ισχυρή, ανατρεπτική πολιτική βούληση, χωρίς επεξεργασμένο σχέδιο απαλλαγής από τα δεσμά του χρέους και τους περιορισμούς της ευρωζώνης, χωρίς στήριξη σ’έναν ενημερωμένο και αποφασισμένο λαό, η ταπείνωση και η υποταγή γίνονται μονόδρομος.
Μόνο ένας πραγματικός λαϊκός ξεσηκωμός μπορεί να καθυστερήσει και να ματαιώσει τα αντιλαϊκά μέτρα. Να προκαλέσει πολιτικές ανακατατάξεις που θα οδηγήσουν στην κατάργηση των μνημονίων και των αποικιακών δανειακών συμβάσεων. Να στηρίξει τη στάση πληρωμών για τη διαγραφή του “παράνομου, επονείδιστου και επαχθούς χρέους”- όπως αυτό περιγράφεται στο πόρισμα της αρμόδιας επιτροπής της Βουλής- ή τουλάχιστον του μεγαλύτερου μέρους του. Θα διεκδικήσουμε αποφασιστικά από τη Γερμανία το αναγκαστικό, κατοχικό δάνειο και τις πολεμικές επανορθώσεις.
Σταθερή, αξιοπρεπής δουλειά για όλους
Ήδη η Γαλλική Επανάσταση, πριν από δύο αιώνες, διακήρυξε ότι κάθε πολίτης έχει δικαίωμα σε μια αξιοπρεπή δουλειά και ζωή και ότι αυτό το δικαίωμα στέκεται πάνω από το δικαίωμα της ιδιοκτησίας. Σήμερα μας λένε ότι το κράτος δεν έχει καμία υποχρέωση- ο καθένας για τον εαυτό του και τον τελευταίο ας τον πάρει ο διάβολος- κι ότι ο επιχειρηματίας μπορεί να πετάει τον εργαζόμενο όποτε θέλει, σαν σκουριασμένο ανταλλακτικό.
Τεράστια κεφάλαια μένουν αδρανή ή διασπαθίζονται στα χρηματιστήρια και στην πολυτελή κατανάλωση, ενώ τεράστιοι πληθυσμοί ανθρώπων που θέλουν να δουλέψουν καταδικάζονται στην ανεργία- κι αυτοί οι δύο κόσμοι δεν μπορούν να συναντηθούν. Ιδού ο ακραίος παραλογισμός ενός συστήματος που έχει φάει τα ψωμιά του και θρέφεται πλέον από τις σάρκες του.
Δεν μπορεί να θεωρείται αναπόφευκτο για τη νέα γενιά να είναι αναγκασμένη να επιλέξει ανάμεσα στην ανεργία, την ανασφάλιστη, επισφαλή εργασία, τις ελαστικές εργασιακές σχέσεις ή τη μετανάστευση. Η νεολαία βιώνει συνολικά στην καθημερινότητά της το καθεστώς της λιτότητας, τη βαρβαρότητα του προσωρινού, το άγχος της ανασφάλειας, της ανελευθερίας και της μιζέριας, την αδυναμία να προγραμματίσει στο ελάχιστο τη ζωή της: από το σχολείο που μετατρέπεται σε ένα απέραντο εξεταστικό κέντρο, μέχρι τη ζούγκλα που επικρατεί στην αγορά εργασίας.
Αγωνιζόμαστε για να ανακόψουμε την ύφεση, να μπει η χώρα σε τροχιά ανάπτυξης με ένα νέο οικονομικό- κοινωνικό πρότυπο. Για τη δημιουργία θέσεων πλήρους, σταθερής και αξιοπρεπώς αμειβόμενης εργασίας με γενναία αύξηση των δημόσιων επενδύσεων. Με παραγωγικές επενδύσεις των εθνικοποιημένων, στρατηγικής σημασίας επιχειρήσεων. Με στήριξη των μικρομεσαίων επιχειρήσεων στη βάση της τήρησης των εργασιακών δικαιωμάτων και της αύξησης των θέσεων απασχόλησης. Με ενίσχυση των συνεργατικών και συνεταιριστικών εγχειρημάτων και των μορφών αυτοδιαχείρισης. Με τις αναγκαίες προσλήψεις στη δημόσια Παιδεία, Υγεία, Πρόνοια, Τοπική Αυτοδιοίκηση. Με μείωση του χρόνου εργασίας χωρίς μείωση των αποδοχών, με προοπτική το 35ωρο, σε συνδυασμό με τις αναπτυξιακές προοπτικές της χώρας. Με την καταπολέμηση της επισφάλειας, την επαναφορά των συλλογικών συμβάσεων και της μετενέργειας, την ενίσχυση των επιθεωρήσεων εργασίας και τον αναπροσανατολισμό ενός ενιαίου, δημόσιου ΟΑΕΔ στη δημιουργία θέσεων εργασίας και στην ουσιαστική στήριξη των ανέργων.
Να παράγουμε αλλιώς, προς όφελος του εργαζόμενου ανθρώπου, διαφυλάσσοντας την οικολογική ισορροπία και την επιβίωση του πλανήτη
Η "ισχυρή Ελλάδα" που μας έταζαν, όταν μας έβαζαν πρώτα στην ΕΟΚ και ύστερα στην Ε.Ε. και στο ευρώ, αποδείχθηκε οφθαλμαπάτη, σαν αντικατοπτρισμός στην έρημο. Η βιομηχανία και η αγροτική οικονομία, συνολικά ο παραγωγικός ιστός, συρρικνώθηκαν. Αυτό που ήρθε ήταν μια "ανάπτυξη" με ημερομηνία λήξης, στηριγμένη στην υπερχρέωση, προς όφελος της ολιγαρχίας και των ξένων συνεταίρων της.
Μπορούμε αλλιώς! Η Ελλάδα δεν είναι η "Ψωροκώσταινα" που έλεγαν οι υποτελείς, μετεμφυλιακές κυβερνήσεις και επαναλαμβάνουν σήμερα, με άλλα λόγια, οι μνημονιακές δυνάμεις. Διαθέτει μια νέα, μορφωμένη γενιά, ανθρώπους του σωματικού και πνευματικού μόχθου με δεξιότητες και δημιουργικότητα. Έχει ορυκτό πλούτο, παραδοσιακές και ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, καλό κλίμα, εύφορη γη, τεχνογνωσία σε σημαντικούς βιομηχανικούς κλάδους, παλιούς και νέους, μνημεία της φύσης και του πολιτισμού. Αξίζει κάτι καλύτερο από το να την μεταχειρίζονται σαν ''ζητιάνο'' με απλωμένο το χέρι στους διεθνείς τοκογλύφους.
Η έξοδος από το λαβύρινθο των μνημονίων και του χρέους θα απελευθερώσει τεράστιους πόρους, που μπορούν να στηρίξουν μια ριζική αλλαγή του παραγωγικού μας προτύπου. Με γνώμονα όχι τα συμφέροντα του κεφαλαίου, αλλά το δικαίωμα της εργαζόμενης πλειοψηφίας σε μια αξιοπρεπή ζωή. Με στροφή στις νέες τεχνολογίες, στην παραγωγή βιομηχανικών και αγροτικών προϊόντων υψηλής ποιότητας. Με την υποκατάσταση εισαγωγών από την εγχώρια παραγωγή, τη στήριξη της λαϊκής κατανάλωσης, προς όφελος των Ελλήνων παραγωγών και του περιβάλλοντος. Με αποφασιστική ενίσχυση της παιδείας και της έρευνας. Με ρήτρες σεβασμού των εργασιακών δικαιωμάτων στις δημόσιες και ιδιωτικές επενδύσεις. Με δημοκρατικό σχεδιασμό και κοινωνικό έλεγχο.
Καθοριστική είναι η οικολογική διάσταση αυτής της προσαρμογής, ώστε το παραγωγικό πρότυπο να καταστεί βιώσιμο. Όπως αναγνώρισε και η Διάσκεψη για το Κλίμα των 196 χωρών στο Παρίσι, είναι απολύτως υπαρκτός ο κίνδυνος καταστροφής τεράστιων εκτάσεων του πλανήτη, αν η θερμοκρασία αυξηθεί 1,5οC-2οC πάνω από τη βιομηχανική εποχή. Η απάντηση σ’ αυτήν τη δυσοίωνη προοπτική προϋποθέτει βαθιές αλλαγές, ιδίως στην ενέργεια από ορυκτά καύσιμα και τις μεταφορές, όπως και αποφασιστικές παρεμβάσεις εναντίον της διευρυνόμενης αστικοποίησης, της καταστροφής της φύσης και της αποψίλωσης των δασών.
Να μοιραστούμε τον πλούτο, όχι τη φτώχεια
Η νεοφιλελεύθερη επιδρομή εκτόξευσε τις ανισότητες, διεθνώς και στην Ελλάδα, σε επίπεδα που δεν είχαμε γνωρίσει εδώ και πολλές δεκαετίες. Ακόμη και στην επταετία της κρίσης, οι Κροίσοι δεν έπαψαν να γίνονται πλουσιότεροι, πλουτίζοντας από την καταστροφή της χώρας μας, σαν τους κατοχικούς μαυραγορίτες.
Φτάνει πια! 'Ήρθε η ώρα να πληρώσουν για την κρίση αυτοί που μπορούν κι αυτοί που φταίνε, όχι τα συνήθη υποζύγια του κρατικού προϋπολογισμού. Η αναδιανομή του πλούτου προς όφελος εκείνων που τον παράγουν δεν είναι μόνο πράξη κοινωνικής δικαιοσύνης. Είναι και όρος οικονομικής ανάκαμψης.
Δεσμευόμαστε για τον άμεσο τερματισμό των μειώσεων και τη στήριξη μισθών και συντάξεων. Για την άμεση αύξηση του κατώτατου μισθού στα 751 ευρώ μηνιαία. Για την αποκατάσταση ελεύθερων συλλογικών συμβάσεων εργασίας και της μετενέργειας. Για κατώτατες συντάξεις και επιδόματα ανεργίας στο 80% του βασικού μισθού. Για ένα ασφαλιστικό σύστημα δημόσιο, κοινωνικό, καθολικό, με αναδιανεμητικό χαρακτήρα, με την εξασφάλιση πόρων για τη στήριξη των συντάξεων και την ανακεφαλαιοποίηση των ασφαλιστικών ταμείων, που έχουν λεηλατηθεί επί δεκαετίες από το κεφάλαιο και τους πολιτικούς του εκπροσώπους.
Αγωνιζόμαστε για ένα δίκαιο, απλό και σταθερό φορολογικό σύστημα, εργαλείο αναδιανομής υπέρ των φτωχότερων στρωμάτων, με κατάργηση της φορολογικής ασυλίας για το πολυεθνικό και μεγάλο κεφάλαιο. Για αύξηση της φορολογίας στα επιχειρηματικά κέρδη τουλάχιστον στο μέσο όρο της Ε.Ε. Για ατομικό αφορολόγητο 12.500 ευρώ για όλες τις κατηγορίες εισοδημάτων, μονοψήφιο ΦΠΑ τουλάχιστον σε όλα τα είδη λαϊκής κατανάλωσης, κατάργηση του ΕΝΦΙΑ και επιβολή φόρου μόνο στη μεγάλη, ακίνητη περιουσία. Για άρση των εξοντωτικών μέτρων που επιβλήθηκαν σε αγρότες και ελεύθερους επαγγελματίες.
Να πάρουμε στα χέρια μας από τους τραπεζίτες τον έλεγχο της οικονομίας
Η υπερδιόγκωση του χρηματοπιστωτικού κεφαλαίου είναι ένα από τα πιο παθολογικά φαινόμενα του σύγχρονου καπιταλισμού. Τράπεζες, χρηματιστήρια και πειρατικά funds εκμεταλλεύονται τον μισθωτό και εκτός παραγωγής, οδηγούν στη χρεωκοπία νοικοκυριά και επαγγελματίες. Το τρίγωνο τράπεζες- μέσα ενημέρωσης- πολιτικό προσωπικό συνιστά τη μαύρη τρύπα της διαπλοκής, που καταπίνει κάθε ουσιαστική έννοια δημοκρατίας. Διαπλοκής, την οποία η κυβέρνηση δεν αντιμετωπίζει, όπως δημαγωγικά ισχυρίζεται, απλά επιδιώκει να την θέσει υπό τον δικό της έλεγχο.
Μετά την κρίση του 2008, στην Ελλάδα και διεθνώς, οι κυβερνήσεις θυσίασαν τους εργαζόμενους για να σώσουν τους τραπεζίτες. Οι μνημονιακές κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ και ΝΔ φόρτωσαν δύο φορές στον ελληνικό λαό τα βάρη της διάσωσης τραπεζών- ζόμπι, αφήνοντάς τες μάλιστα στα χέρια των επιχειρηματιών που τις οδήγησαν σε χρεωκοπία. Αντί να εθνικοποιήσει το τραπεζικό σύστημα, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ- ΑΝΕΛ προχώρησε και σε τρίτη ανακεφαλαιοποίηση, με αποτέλεσμα να το παραδώσει σχεδόν τζάμπα στα ξένα funds, κάτι που στοίχισε στους φορολογούμενους 40 δισ και στα ασφαλιστικά τους ταμεία δύο δισ.
Δεν αναγνωρίζουμε και δεν δεσμευόμαστε από αυτή την άθλια εκχώρηση, οι υπεύθυνοι της οποίας οφείλουν να λογοδοτήσουν στη δικαιοσύνη. Μια νέα, μη υποτελής κυβέρνηση του λαού θα εθνικοποιήσει - κοινωνικοποιήσει, χωρίς καμία αποζημίωση στους ξένους γύπες και τους Έλληνες μεγαλοτραπεζίτες, όλες τις συστημικές τράπεζες, που διασώθηκαν με το αίμα και τον ιδρώτα των φορολογουμένων. Θα επανιδρύσει την Αγροτική Τράπεζα και το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο και θα αποδώσει ευθύνες για τη σκανδαλώδη μεταβίβασή τους.
Το νέο, δημόσιο τραπεζικό σύστημα θα λειτουργεί υπό συνθήκες διαφάνειας και κοινωνικού ελέγχου. Θα αναδειχθεί σε στρατηγικό κέντρο για τον παραγωγικό μετασχηματισμό. Θα παράσχει την τόσο αναγκαία ρευστότητα στους επαγγελματίες και θα προχωρήσει σε πραγματική Σεισάχθεια και σε γενναία ρύθμιση των χρεών μικρομεσαίων επιχειρήσεων και νοικοκυριών. Η πρώτη κατοικία θα προστατευτεί πλήρως και απολύτως, ενώ θα υπάρξει δίχτυ προστασίας και για τη μικρομεσαία ακίνητη περιουσία.
Να υπερασπιστούμε τα δημόσια αγαθά από το τσουνάμι των ιδιωτικοποιήσεων, για ένα διαφορετικό δημόσιο τομέα υπό κοινωνικό έλεγχο
Τα τρία μνημόνια έφεραν ένα τσουνάμι ληστρικής υφαρπαγής της δημόσιας περιουσίας που συσσωρεύτηκε με την εργασία και τη δημιουργικότητα πολλών γενιών εργαζομένων. Κερδοφόρες δημόσιες επιχειρήσεις, λιμάνια, αεροδρόμια, ενεργειακά, μεταφορικά και τηλεπικοινωνιακά δίκτυα, υδρογονάνθρακες και κρίσιμες κοινωνικές υπηρεσίες μεταβιβάζονται μπιρ παρά σε ιδιωτικά και ξένα συμφέροντα, που δεν έχουν βάλει ούτε ένα ευρώ στη δημιουργία αυτού του κοινωνικού πλούτου. Στις πιο σημαντικές περιπτώσεις, δεν πρόκειται καν για ιδιωτικοποίηση, αλλά για μεταβίβαση ελληνικών δημοσίων επιχειρήσεων σε ξένες, κρατικές επιχειρήσεις.
Με το τρίτο μνημόνιο όλη η δημόσια περιουσία, υπολογιζόμενης αξίας 50 δισ, μεταβιβάζεται προς εκποίηση σ’ ένα νέο Ταμείο ελεγχόμενο απολύτως από τους «θεσμούς». Πρόκειται για ένα ακόμη σκάνδαλο, το μέγεθος και οι επιπτώσεις του οποίου ταιριάζουν μόνο σε χώρα που έχει υποστεί συντριπτική ήττα σε πόλεμο.
Στην Ελλάδα που οραματιζόμαστε, οι βασικές κοινωνικές υπηρεσίες- παιδεία, υγεία, ασφάλιση, μεταφορές, το νερό, η ενέργεια και οι επικοινωνίες- θα είναι δημόσια αγαθά, προσιτά στον καθένα και όχι πεδία ιδιωτικής κερδοσκοπίας. Το ΤΑΙΠΕΔ και το νέο Ταμείο Ιδιωτικοποιήσεων που επέβαλε ο Σόιμπλε στην κυβέρνηση Τσίπρα θα καταργηθούν αμέσως. Οι ιδιωτικοποιήσεις θα ακυρωθούν και στρατηγικής σημασίας επιχειρήσεις θα περάσουν στο δημόσιο, για να ανασυγκροτηθούν και να λειτουργήσουν προς όφελος όλου του λαού.
Αγωνιζόμαστε για την ανόρθωση του διαλυμένου συστήματος υγείας, με βάρος στην πρωτοβάθμια περίθαλψη, με εθνική φαρμακοβιομηχανία και φαρμακαποθήκη. Για δημόσια, δωρεάν, δημοκρατική εκπαίδευση σε όλες τις βαθμίδες, προϋπόθεση για την οποία είναι να αυξηθούν δραστικά τα σχετικά κονδύλια.
Οραματιζόμαστε ένα διαφορετικό εκπαιδευτικό σύστημα, χωρίς ταξικούς διαχωρισμούς, με στόχο την προώθηση της κριτικής σκέψης, της σφαιρικής και σε βάθος γνώσης και όχι ασπόνδυλων δεξιοτήτων. Με τη σημαντική αύξηση του προσωπικού, την τόνωση της ενισχυτικής διδασκαλίας και της διδασκαλίας ξένων γλωσσών, τα παιδιά της λαϊκής οικογένειας θα έχουν τη δυνατότητα να αποκτούν τα εφόδια που χρειάζεται ένας νέος άνθρωπος στον 21ο αιώνα, χωρίς να χάνουν χρόνο και χρήμα σε φροντιστήρια. Θεωρούμε αναγκαίο ένα διαφορετικό τρόπο πρόσβασης στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, που δεν θα καταστρέφει την εφηβεία και δεν θα αποστειρώνει το σχολείο. Αγωνιζόμαστε για μια πανεπιστημιακή εκπαίδευση ενάντια στη συνθήκη της Μπολόνια και των επιταγών του ΟΟΣΑ, που υποτάσσουν το πανεπιστήμιο στις ανάγκες της αγοράς.
Βασικό στοιχείο της ανατροπής θα είναι μια πραγματική πολιτιστική επανάσταση. Η κρίση και τα μνημόνια έφεραν μια οδυνηρή πολιτιστική ερήμωση, που υποβαθμίζει και στεγνώνει τη ζωή μας. Ο πολιτισμός της αγοράς συντρίβει τον παραγωγό, εκμηδενίζει τον πολίτη και αποθεώνει μόνο τον καταναλωτισμό, τη στιγμή μάλιστα που συρρικνώνει το λαϊκό εισόδημα. Διαλύει όλες τις συλλογικές ταυτότητες και ελπίδες, για να αφήσει στη θέση τους το φοβισμένο, μοναχικό άτομο.
Χρειαζόμαστε όσο ποτέ άλλοτε μια καινούργια πολιτιστική άνοιξη. Στην εποχή της κρίσης παλιοί και νέοι καλλιτέχνες δημιούργησαν, με ελάχιστα μέσα, σημαντικό πολιτισμικό έργο. Αυτές τις ζωντανές δυνάμεις, την πρωτοβουλία και δημιουργικότητά τους θα στηρίξει η κυβέρνηση της μαχόμενης αριστεράς, ανασυγκροτώντας τους δημόσιους πολιτιστικούς θεσμούς, διασφαλίζοντας την αυτονομία τους και παρέχοντας τους αναγκαίους πόρους.
Απόδραση από τη νομισματική φυλακή του ευρώ, για μια νέα Ελλάδα σε μια άλλη Ευρώπη
“Η Λαϊκή Ενότητα είναι το κόμμα της δραχμής”, διαλαλούν οι αντίπαλοί μας. Ψεύδονται ασύστολα. Η Λαϊκή Ενότητα δεν είναι ερωτευμένη ούτε με τη δραχμή, ούτε με το ευρώ, ούτε με κανένα νόμισμα. Αγωνίζεται για την έξοδο της χώρας από την κοινωνική βαρβαρότητα των μνημονίων και του χρέους, με ένα συνολικό πρόγραμμα υπέρ του ελληνικού λαού και εναντίον εκείνων που τον εκμεταλλεύονται και τον εξευτελίζουν. Ωστόσο, η σκληρά αποκτημένη πείρα από την πρώτη κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ απέδειξε με τον πιο ωμό τρόπο την απλή αλήθεια: ότι δεν υπάρχει δρόμος διεξόδου για το λαό μέσα στην ευρωζώνη.
Γιατί το ευρώ δεν είναι απλώς ένα νόμισμα. Ευρώ είναι ο Σόιμπλε, ο Ντάισελμπλουμ, η τρόικα, τα μνημόνια. Η ευρωζώνη δεν είναι “το κοινό μας σπίτι”. Είναι εκείνη που μας παίρνει τα σπίτια και μαυρίζει τη ζωή μας. Είναι η πλήρης άρνηση της δημοκρατίας και της λαϊκής κυριαρχίας, η θεσμοποίηση της δικτατορίας του χρηματοπιστωτικού κεφαλαίου.
Το πραξικόπημα του Ιουλίου του 2015 έπεισε τη μεγάλη πλειονότητα των πολιτών- ανεξάρτητα από το τι ψηφίζουν στις εκλογές και τι θεωρούν ρεαλιστικό σήμερα- ότι οι κυρίαρχοι της ευρωζώνης δεν είναι “σύμμαχοι” και “εταίροι”, αλλά οικονομικοί τρομοκράτες και πολιτικοί γκάνγκστερ. Η σοβαρή, συντεταγμένη προετοιμασία για τη μεγάλη απόδραση από αυτή τη νομισματική φυλακή αποτελεί αναγκαία, αν και όχι, βέβαια, ικανή συνθήκη για την εφαρμογή κάθε προοδευτικού προγράμματος.
Η μετάβαση σε εθνικό νόμισμα από μια κυβέρνηση της Αριστεράς και των μαχόμενων λαϊκών δυνάμεων είναι προϋπόθεση για να απελευθερωθούμε από το βραχνά του χρέους και των μνημονίων. Θα αποκαταστήσει τον έλεγχο πάνω στον κρατικό προϋπολογισμό και τη ζωτικά αναγκαία ρευστότητα στην οικονομία, με την Κεντρική Τράπεζα ως δανειστή τελευταίας καταφυγής. Θα αποτελέσει παράγοντα ενίσχυσης των εξαγωγών και σταδιακής υποκατάστασης των εισαγωγών από εγχώρια προϊόντα. Τα περί κινδύνου υπερπληθωρισμού και αδυναμίας προμήθειας βασικών ειδών (τρόφιμα, καύσιμα, φάρμακα) εξυπηρετούν την προσπάθεια του οικονομικού και πολιτικού κατεστημένου να εκφοβίσει τον κόσμο με εξωπραγματικά σενάρια «οικονομικού πυρηνικού χειμώνα».
Οι δυσκολίες της μεταβατικής περιόδου δεν θα είναι «τεχνικές». Θα προέλθουν από τη βέβαιη αντίδραση της ολιγαρχίας και των ξένων συνεταίρων της, που θα δουν ότι τα συμφέροντά τους απειλούνται από τις λαϊκές δυνάμεις. Αλλά αυτές τις δυσκολίες θα τις βρούμε μπροστά μας έτσι κι αλλιώς, σε οποιαδήποτε προσπάθεια προοδευτικής αλλαγής, είτε με το ευρώ, είτε χωρίς αυτό. Επομένως, δεν μπορούν να αποτελούν άλλοθι υποταγής. Αντίθετα, μπορούν να αντιμετωπιστούν από μια κυβέρνηση οπλισμένη με τόλμη και συγκεκριμένο σχέδιο, από έναν ενημερωμένο και οργανωμένο λαό, με ισχυρές δομές κοινωνικής αλληλεγγύης.
Σ' αυτό το δρόμο, η Ελλάδα θα βρεθεί αντιμέτωπη με τις πολιτικές και τους μηχανισμούς της Ε.Ε. Επιδιώκουμε την ανατροπή αυτής της σύγχρονης Αυτοκρατορίας από τους λαούς της Ευρώπης και την οικοδόμηση, στη θέση της, μιας νέας ένωσης κυρίαρχων κρατών, με προοδευτικές πολιτικές και σοσιαλιστικό ορίζοντα. Αλλά κάποιος πρέπει να κάνει την αρχή. Ο ελληνικός λαός, που ασφυκτιά και αναζητά επειγόντως διέξοδο, δεν μπορεί να περιμένει παθητικά μέχρις ότου αλλάξουν, προς το καλύτερο, τα πράγματα σε άλλες χώρες.
Εάν τεθεί από τα πράγματα το δίλημμα “σύγκρουση με τη σημερινή Ε.Ε. ή εγκατάλειψη του προοδευτικού, ριζοσπαστικού μας προγράμματος”, ασφαλώς θα επιλέξουμε το πρώτο και θα καλέσουμε τον λαό να αποφασίσει με δημοψήφισμα για την παραμονή ή όχι της χώρας μας στην Ε.Ε.. Είμαστε σίγουροι ότι μια Ελλάδα όρθια, ανυπότακτη και αποφασισμένη θα βρει πολύτιμους συμμάχους. Πρώτα απ' όλα στους λαούς της Ευρώπης, που θα δουν στις αγωνίες μας τις δικές τους αγωνίες και στον αγώνα μας τον δικό τους αγώνα. Κι αυτό θα διευκολύνει προοδευτικές ανατροπές στην Ευρώπη, προσφέροντας ανθεκτικά στηρίγματα στη δική μας υπόθεση.
Αλληλεγγύη στους μετανάστες, ενάντια στο ρατσισμό και το νεοφασισμό
Οι ιμπεριαλιστικοί πόλεμοι που διέλυσαν κράτη κι έριξαν λαούς στο χάος εμφύλιων συρράξεων στην ευρύτερη Μέση Ανατολή, σε συνδυασμό με την πείνα που φέρνει μαζί της η παγκοσμιοποίηση ενός άγριου καπιταλισμού, προκάλεσαν απερίγραπτη ανθρωπιστική καταστροφή και μεγάλα μεταναστευτικά κύματα. Το θέαμα των νεκρών παιδιών που ξεβράζει το Αιγαίο προκαλεί κάθε πολιτισμένη συνείδηση.
Εξίσου αποκρουστική είναι η αντίδραση της «ενωμένης Ευρώπης». Συνένοχοι στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους και στην αποδόμηση των εθνικών οικονομιών, οι κυρίαρχοι της Ε.Ε. υψώνουν τείχη, στήνουν φράκτες, στέλνουν στρατούς, επιστρατεύουν το ίδιο το ΝΑΤΟ εναντίον των μεταναστών και των προσφύγων. Δεξιοί και «Σοσιαλιστές» ψηφίζουν μαζί νόμους που δίνουν στις αρχές το δικαίωμα να κατάσχουν τα τιμαλφή των προσφύγων, αναβιώνοντας ανατριχιαστικές μνήμες από τα στρατόπεδα συγκέντρωσης του Τρίτου Ράιχ.
Η εξέλιξη αυτή δεν έπεσε από τον ουρανό, ούτε οφείλεται μόνο στην πίεση της ανερχόμενης Ακροδεξιάς, που βρίσκει στα πρόσωπα των μεταναστών αποδιοπομπαίους τράγους για την ανεργία και την εγκληματικότητα. Οι συνθήκες Σένγκεν και Δουβλίνου εξυπηρετούσαν εξ αρχής τη λογική της Ευρώπης- φρούριου, που διατηρούσε το δικαίωμα να παίρνει μόνο όσους μετανάστες ήθελε, ως φτηνή εργατική δύναμη, και να αντιμετωπίζει τους υπόλοιπους σαν «νέους βάρβαρους», που απειλούν, τάχα, τη νέα Αυτοκρατορία. Οι ισχυροί της Ευρώπης μεταχειρίζονταν εδώ και δεκαετίες τους μεταναστευτικούς πληθυσμούς στις μεγαλουπόλεις τους ως πολίτες δεύτερης κατηγορίας, στοιβαγμένους στα υποβαθμισμένα γκέτο της ανεργίας και της επισφάλειας, αντικείμενα καθημερινών αστυνομικών ελέγχων και ταπεινώσεων.
Η κυβέρνηση οφείλει να απορρίψει τον εκβιασμό που της ασκείται- να εφαρμόσει επιθετική πολιτική στο προσφυγικό και να μετατρέψει την Ελλάδα σε ένα μεγάλο στρατόπεδο συγκέντρωσης μεταναστών- υπό την απειλή του εξοστρακισμού της από τη Σένγκεν. Στο κάτω- κάτω, δεν έχουμε να χάσουμε τίποτα σπουδαίο αν βγούμε από τη Σένγκεν, έχουμε όμως να χάσουμε κάθε ίχνος ανθρωπιάς, πολιτισμού και διεθνούς αξιοπρέπειας αν υποταχθούμε και σ΄αυτό το πεδίο.
Η Λαϊκή Ενότητα υποστηρίζει μια πολιτική ανθρωπισμού και αλληλεγγύης στο προσφυγικό. Αγωνίζεται για την καθιέρωση ασφαλών διόδων διέλευσης των προσφύγων και για την αναλογική απορρόφησή τους από τις χώρες- μέλη της Ε.Ε. Αντί για κέντρα κράτησης, ζητάμε ανοιχτές δομές φιλοξενίας με αξιοπρεπείς συνθήκες διαβίωσης. Απαιτούμε να πέσει το Τείχος του Έβρου, που πολλαπλασιάζει τους νεκρούς στο Αιγαίο. Είμαστε κατηγορηματικά αντίθετοι στη στρατιωτικοποίηση του προβλήματος, στην εμπλοκή του ΝΑΤΟ και σε μια ευρωπαϊκή συνοροαστυνομία, που θα αντιμετωπίζει τους μετανάστες ως εγκληματίες. Ζητάμε την απόδοση ιθαγένειας στα παιδιά μεταναστών που γεννιούνται στην Ελλάδα και την ισότιμη πρόσβασή τους στην παιδεία, την υγεία και τις κοινωνικές υπηρεσίες.
Ο ελληνικός λαός, αν και καθημαγμένος από την κρίση, έδωσε σπουδαία μαθήματα ανθρωπισμού και αλληλεγγύης στην Ευρώπη του ρατσισμού και της ξενοφοβίας. Οι ναυαγοσώστες, οι ιστιοπλόοι, οι ψαράδες, οι χιλιάδες αλληλέγγυοι, άνδρες γυναίκες και παιδιά, στα νησιά του Αιγαίου, την Αττική και τις ελληνικές πόλεις, πρόσφεραν και προσφέρουν μεγάλη υλική και ηθική βοήθεια στους πρόσφυγες και τους μετανάστες. Αντιπαραθέτουν στον άξενο, διαιρεμένο κόσμο του παγκοσμιοποιημένου καπιταλισμού και του πολέμου τον κοινό, δικό μας κόσμο.
Θα βρεθούμε στην πρώτη γραμμή των πρωτοβουλιών αλληλεγγύης στους πρόσφυγες και του αγώνα εναντίον του ρατσισμού, της ξενοφοβίας, ιδιαίτερα- αλλά όχι μόνο- από την πλευρά της νεοφασιστικής, εγκληματικής Χρυσής Αυγής. Τα ξενοφοβικά, ακροδεξιά ρεύματα είναι ντροπή για την Ελλάδα, μια χώρα που έστειλε γενιές μεταναστών “στις φάμπρικες της Γερμανίας και στου Βελγίου της στοές” και που δεν μπορεί να ξεχνάει ότι πάνω από 6,5 εκατομμύρια Έλληνες της διασποράς ζουν και εργάζονται έξω από τα σύνορά μας.
Ελλάδα ανεξάρτητη και κυρίαρχη
Τα παλιά κόμματα εξουσίας κατάντησαν την Ελλάδα οικονομική αποικία της Γερμανίας και γεωστρατηγικό οικόπεδο της Αμερικής. Μετά τη μνημονιακή στροφή της, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ- ΑΝΕΛ ήταν επόμενο να βαδίσει στα χνάρια τους και στο πεδίο της εξωτερικής και αμυντικής πολιτικής. Η Ελλάδα ακολουθεί σαν υπάκουος φαντάρος τις μεγάλες δυνάμεις του ΝΑΤΟ, που έφεραν τον πόλεμο και το εθνικιστικό μίσος στα Βαλκάνια, πυροδότησαν έναν νέο Ψυχρό Πόλεμο με τη Ρωσία στην Ουκρανία, διέλυσαν το Ιράκ, τη Λιβύη και τη Συρία. Η κυβέρνηση ενισχύει την ενεργειακή εξάρτηση της Ελλάδα από το Ισραήλ και την Τουρκία, τους δύο βασικούς περιφερειακούς συμμάχους των ΗΠΑ, ακυρώνοντας τις δυνατότητες εναλλακτικών δρόμων, κυρίως με τη Ρωσία. Συνάπτει σύμφωνα φιλίας και συνεργασίας με την Αίγυπτο, νομιμοποιώντας το αιμοσταγές καθεστώς Σίσι.
Η Λαϊκή Ενότητα αγωνίζεται για την έξοδο της Ελλάδας από την πολεμική μηχανή του ΝΑΤΟ και την απομάκρυνση των αμερικανικών βάσεων από τη χώρα. Ο ελληνικός στρατός θα υπερασπίζεται την εδαφική ακεραιότητα της χώρας και δεν θα συμμετάσχει εφεξής σε καμία ιμπεριαλιστική επέμβαση. Απορρίπτουμε κατηγορηματικά την εμπλοκή του ΝΑΤΟ στο προσφυγικό, πράγμα που σημαίνει, πέραν των άλλων, παράδοση κυριαρχικών δικαιωμάτων στο Αιγαίο, ενώ ενθαρρύνει τις τουρκικές, επεκτατικές διεκδικήσεις.
Στηρίζουμε μια δίκαιη και βιώσιμη λύση στο Κυπριακό, για μια Κύπρο ενιαία και ανεξάρτητη, χωρίς δυνάμεις κατοχής και ξένες βάσεις. Επιδιώκουμε μια πολιτική ειρήνης και φιλίας με την Τουρκία και τις άλλες βαλκανικές χώρες, με σεβασμό των υπαρχόντων συνόρων. Τασσόμαστε υπέρ της ειρηνικής επίλυσης των διμερών διαφορών στη βάση του διεθνούς δικαίου, συμπεριλαμβανομένου του Δικαίου της Θάλασσας. Ζητάμε να σταματήσει άμεσα η απαράδεκτη στρατιωτική συνεργασία της Ελλάδας με το Ισραήλ και να αναγνωριστεί πλήρως το κράτος της Παλαιστίνης.
Εθνική ανεξαρτησία δεν σημαίνει απομόνωση. Το αντίθετο. Μια κυρίαρχη Ελλάδα θα μπορέσει να αναπτύξει ισότιμες σχέσεις αμοιβαίου οφέλους με όλο τον κόσμο. Θα ακυρώσουμε, όμως, συμφωνίες ολέθριες για την εργασία και το περιβάλλον, όπως η διαβόητη ΤΤΙΡ, που βάζει τις πολυεθνικές πάνω από τα εθνικά κράτη.
Λαϊκή «μεταπολίτευση»
Στις μέρες μας, η δημοκρατία κινδυνεύει να καταντήσει άδειο κέλυφος. Ο λαός ψηφίζει ΟΧΙ και του το κάνουν πραξικοπηματικά ΝΑΙ. Οι βουλευτές υποχρεώνονται να ψηφίζουν νομοσχέδια εκατοντάδων σελίδων, που αλλάζουν τη ζωή εκατομμυρίων ανθρώπων, χωρίς καν να τα διαβάσουν. Οι Βρυξέλλες και το Βερολίνο αποφασίζουν ακόμη και πώς θα λειτουργούν τα φαρμακεία και τι ώρες θα ανοίγουν τα μαγαζιά. Όλα αυτά αποξενώνουν ολοένα και περισσότερους από την πολιτική, δημιουργώντας ευνοϊκό έδαφος για τη δημαγωγία της Χρυσής Αυγής.
Χρειαζόμαστε μια νέα, λαϊκή «μεταπολίτευση» που θα αλλάξει εκ θεμελίων αυτό το σάπιο σύστημα. Τα στοιχειώδη μέτρα εκδημοκρατισμού- κατάργηση των μηχανισμών καταστολής του «εχθρού λαού», όπως τα ΜΑΤ, αντιμετώπιση της διαπλοκής και της διαφθοράς, απλή αναλογική σε όλες τις εκλογικές διαδικασίες- είναι αναγκαία, αλλά δεν επαρκούν. Στόχος μας είναι μια νέα δημοκρατία του λαού, όπου η λαϊκή κυριαρχία δεν θα ταυτίζεται μόνο με μια στιγμή στα τέσσερα χρόνια.
Η Λαϊκή Ενότητα θα ενισχύσει όλες τις μορφές αυτοοργάνωσης, αλληλεγγύης και πάλης που δημιουργεί η λαϊκή αυτενέργεια στην πορεία των κοινωνικών αγώνων, ιδιαίτερα στις στιγμές της κορύφωσής τους. Επιδιώκουμε αυτές οι δομές- λαϊκές επιτροπές, συμβούλια πολιτών κ.α.- να εκφράζουν το γενικό συμφέρον της εργαζόμενης Ελλάδας και όχι αποσπασματικές ή και συντεχνιακές διεκδικήσεις. Να διαμορφώνουν πολιτικές, να ασκούν κοινωνικό έλεγχο στην κυβέρνηση και να εξελίσσονται σε μορφές μιας νέας, λαϊκής εξουσίας.
Δεσμευόμαστε για μια Συντακτική Εθνοσυνέλευση, που θα καταρτίσει και θα υποβάλει σε δημοψήφισμα το σύνταγμα αυτής της νέας, λαϊκής εξουσίας, όπου θα συνυπάρχουν μορφές άμεσης και αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας. Προτείνουμε περιορισμένο αριθμό θητειών για τον πρωθυπουργό, τους υπουργούς, τους βουλευτές και όλες τις θέσεις εξουσίας. Να υπάρχει δυνατότητα ανάκλησης βουλευτών από τους εκλογείς τους και διεξαγωγής τοπικών ή πανεθνικών δημοψηφισμάτων με πρωτοβουλία πολιτών. Να εγκατασταθεί η δημοκρατία και στους χώρους δουλειάς με την ανατροπή του σημερινού καθεστώτος εργασιακής ζούγκλας και τη θέσπιση μορφών εργατικού ελέγχου στις επιχειρήσεις. Να κοπεί ο ομφάλιος λώρος ιδιοκτητών μεγάλων μέσων ενημέρωσης- πολιτικής εξουσίας και να θεσπιστούν αυστηρά κριτήρια κοινωνικού ελέγχου στη ραδιοτηλεόραση. Να γίνει επιτέλους πράξη ο διαχωρισμός Εκκλησίας- κράτους και να αξιοποιηθεί για τις λαϊκές ανάγκες η εκκλησιαστική περιουσία. Να καταπολεμηθεί ο σεξισμός και κάθε διάκριση με βάση το φύλο και τον σεξουαλικό προσανατολισμό.
Για ένα μεγάλο μέτωπο ανατροπής
Ο εύκολος δρόμος, της ανάθεσης των ελπίδων σε μια κυβέρνηση που θα έλυνε το κοινωνικό πρόβλημα, κατέληξε σε αδιέξοδο τον Ιούλιο του 2015. Έτσι φτάσαμε στο «πρώτη φορά Αριστερά, τρίτη φορά μνημόνιο».
Δεν υπάρχει λύτρωση χωρίς προσπάθεια και σύγκρουση. Μόνο ο αγώνας του οργανωμένου λαού μπορεί να εμποδίσει αντιλαϊκά μέτρα, να δρέψει κοινωνικές κατακτήσεις και να φέρει τη μεγάλη αλλαγή.
Για τη Λαϊκή Ενότητα η κυβέρνηση δεν είναι αυτοσκοπός- άλλωστε, το απέδειξαν ιδρυτικά στελέχη της όταν εγκατέλειψαν θέσεις εξουσίας για να μην προδώσουν τις αρχές τους. Όπως δεν είναι αυτοσκοπός ο ισόβιος περιορισμός στην αντιπολίτευση. Οι αντιστάσεις του λαού θα μείνουν κατακερματισμένες, αν δεν έχουν προοπτική την πολιτική ανατροπή. Την ανάδειξη μιας κυβέρνησης της μαχόμενης Αριστεράς, μιας εξουσίας των εργαζομένων, με ένα ριζοσπαστικό πρόγραμμα δημοκρατίας, εθνικής ανεξαρτησίας, παραγωγικού μετασχηματισμού, οικονομικής ανόρθωσης, κοινωνικής δικαιοσύνης και οικολογικής προστασίας.
Ένα ριζοσπαστικό πρόγραμμα που θέλουμε να γίνει, με τους αγώνες και τη θέληση του ελληνικού λαού, όχημα μετάβασης στο σοσιαλισμό. Μια νέα κοινωνία, με πρωταγωνιστή τον κόσμο της εργασίας και ενθάρρυνση της λαϊκής αυτενέργειας, της συμμετοχής, της δημιουργίας και της καινοτομίας, μακριά από γραφειοκρατίες. Μακριά από την αποξένωση των εργαζομένων και τον σφετερισμό στο όνομά τους των μέσων παραγωγής και των κοινωνικών λειτουργιών.
Αγωνιζόμαστε για ένα ευρύτατο μέτωπο όλων των ανυπότακτων δημοκρατικών, αντιιμπεριαλιστικών, πατριωτικών, αντιμνημονιακών δυνάμεων, πρώτα απ' όλα στο κοινωνικό, αλλά και στο πολιτικό πεδίο, με τη συμμετοχή όλων των φορέων, ρευμάτων και συλλογικοτήτων, που υπάρχουν σήμερα ή θα δημιουργηθούν αύριο. Ιδιαίτερα απευθυνόμαστε στις δυνάμεις της αντιμνημονιακής, αντικαπιταλιστικής και κομμουνιστικής Αριστεράς. Τίποτα δεν θα μας δικαιολογήσει απέναντι στην Ιστορία, αν καθηλωθούμε σε άγονες διαμάχες, στον πλειστηριασμό της μεγάλης φράσης, στην αναζήτηση δικαίωσης όχι μέσα από τη μεγάλη λαϊκή νίκη, αλλά μέσα από τον μικρό, ενδοαριστερό εμφύλιο. Μια τέτοια Αριστερά δεν την έχει ανάγκη ο λαός. Στην πραγματικότητα, προσφέρει υπηρεσίες μόνο στο σύστημα.
Καλούμε τις νέες και τους νέους να πάρουν στα χέρια τους την υπόθεση της ανατροπής. Γιατί το μέλλον τους δεν μπορεί να είναι ο άξενος καπιταλιστικός κόσμος, που καταστρέφει την εργασία, τον πολιτισμό και τη Φύση. Για την επιστροφή στο μέλλον του σοσιαλισμού στον 21ο αιώνα- μιας κοινωνίας όπου θα κυριαρχεί όχι το παντοδύναμο κράτος και το πάνσοφο κόμμα, αλλά το κοινό αγαθό και η κοινότητα των ελεύθερων, δημιουργικών ανθρώπων.
Με μια άλλη Αριστερά, για μια Ελλάδα της κοινωνικής χειραφέτησης και της λαϊκής κυριαρχίας.

Διαβάστε Περισσότερα »

Στρατούλης για «Παράλληλο πρόγραμμα»: Επικοινωνιακού χαρακτήρα κυβερνητικός αντιπερισπασμός ενόψει της προώθησης νέων αντικοινωνικών μνημονιακών μέτρων


 Το λεγόμενο παράλληλο πρόγραμμα της κυβέρνησης, που περιλαμβάνεται στο νομοσχέδιό της, το οποίο συζητιέται και θα ψηφιστεί σήμερα στη Βουλή, όχι μόνο δεν λύνει το κοινωνικό πρόβλημα της φτωχοποίησης του λαού, που προκάλεσαν και συνεχίζουν να εντείνουν και τα τρία μνημόνια, αλλά ούτε και ανακουφίζει ουσιαστικά τα θύματα αυτών των πολιτικών.

        Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ προωθεί με αυτό το νομοσχέδιο ορισμένα αποσπασματικά μέτρα «ανακούφισης» της ακραίας φτώχειας, που προκαλούν οι μνημονιακές πολιτικές της – και μάλιστα με πολύ αυστηρές προϋποθέσεις, ώστε τελικά να αφορούν ελάχιστους – όχι για να την αντιμετωπίσει, αλλά για να την διαχειριστεί και ουσιαστικά να την διαιωνίσει. Ταυτόχρονα με αυτό προωθεί και διατάξεις ή τροπολογίες επικίνδυνου και αντικοινωνικού χαρακτήρα.

        Ουσιαστικά το λεγόμενο παράλληλο πρόγραμμα της κυβέρνησης αποτελεί πολιτικό, επικοινωνιακού χαρακτήρα, αντιπερισπασμό της ενόψει της προώθησης των μνημονιακών δεσμεύσεων της για κατεδάφιση των συντάξεων, νέα φορομπηχτική καταιγίδα, εκχώρηση των κόκκινων στεγαστικών δανείων σε κερδοσκοπικά κεφάλαια και ολοκληρωτικό ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας.

Για άλλη μια φορά αποδεικνύεται ότι στα μνημόνια δεν χωρούν ούτε κοινωνικά ισοδύναμα ούτε παράλληλα προγράμματα, που υποσχόταν η σημερινή κυβέρνηση. Τα καταστροφικά μνημόνια ή τα εφαρμόζεις ή τα καταργείς. Ενδιάμεσος δρόμος, λόγω και της ταπεινωτικής εποπτείας των δανειστών, δεν υπάρχει.

Διαβάστε Περισσότερα »

Δευτέρα 15 Φεβρουαρίου 2016

Να επαναπροσληφθεί η υπάλληλος που απολύθηκε, επειδή συμμετείχε στην απεργία της 4ης Φεβρουαρίου


Εργασιακό «μεσαίωνα» βιώνουν πολλοί ιδιωτικοί υπάλληλοι στην πόλη της Πάτρας (και πανελλαδικά βέβαια) όπου το δικαίωμα στην εργασία έχει μετατραπεί από πολλούς εργοδότες όπλο πειθάρχησης και εκφοβισμού των εργαζομένων. Χαρακτηριστικό δείγμα η πρόσφατη απόλυση εργαζόμενης σε κατάστημα μεγάλης αλυσίδας της Πάτρας, επειδή «τόλμησε» να συμμετάσχει στην πανελλαδική απεργία της 4ης Φεβρουαρίου. 

Η τεράστια ανεργία δίνει το δικαίωμα σε πολλούς εργοδότες να απαγορεύουν την απεργία στην πράξη στον ιδιωτικό τομέα με την εργατική νομοθεσία χτυπημένη από μνημονιακούς νόμους να δίνει «αέρα» για τέτοιες αυθαίρετες κινήσεις.

Η Λαϊκή Ενότητα συμπαρίσταται στον δίκαιο αγώνα της εργαζόμενης και του Σωματείου της για την επαναπρόσληψη της, και προειδοποιεί ότι και αυτή η αυθαιρεσία όσο υφίσταται θα λάβει την απάντηση από τις δυνάμεις της εργασίας αυτής της πόλης!


Διαβάστε Περισσότερα »

Η Λαϊκή Ενότητα Αχαΐας στηρίζει την πρωτοβουλία της Κίνησης «Απελάστε τον Ρατσισμό» για συλλογή τροφίμων και υλικών για τους Πρόσφυγες στην Πάτρα



Πάτρα 15/02/2016

Η Κίνηση Απελάστε τον Ρατσισμό συλλέγει τρόφιμα και υλικά για τους μετανάστες στον Έσπερο, αυτές τις δύσκολες και βάρβαρες εποχές το όπλο μας είναι η αλληλεγγύη μεταξύ των πληττώμενων και αγωνιζόμενων μελών της κοινωνίας. Κάθε Παρασκευή στις 18:00 στον Έσπερο, στο πάνω μέρος της Πλατείας Γεωργίου.

Η Λαϊκή Ενότητα Αχαΐας στηρίζει την παραπάνω πρωτοβουλία και καλεί τους Πατρινούς να συνδράμουν με όλες τις δυνάμεις του ώστε να απαλύνουμε το δράμα των προσφύγων!

Τηλέφωνο επικοινωνίας για την συλλογή υλικού: 6947652685

ΤΟ ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ ΤΗΣ ΛΑΕ


Διαβάστε Περισσότερα »

Κυριακή 14 Φεβρουαρίου 2016

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΟΥ Π.Σ ΤΗΣ ΛΑΪΚΗΣ ΕΝΟΤΗΤΑΣ


«Η αγροτιά μπορεί να νικήσει – αγώνας μέχρι την τελική νίκη»

Το Π.Σ. της ΛΑΕ χαιρετίζει τον μεγαλειώδη αγώνα της αγροτιάς.

 Η μικρομεσαία αγροτιά από τον Έβρο μέχρι και την Κρήτη αγωνίζεται εβδομάδες τώρα για την επιβίωσή της, ενάντια στις μνημονιακές πολιτικές της κυβέρνησης οι οποίες στόχο έχουν να την αφανίσουν.

Οι μεγάλες συγκεντρώσεις της αγροτιάς στο Σύνταγμα και η  συμπαράσταση του λαού της Αθήνας αποτέλεσε μια σημαντική φάση της κλιμάκωσης του αγώνα τους και της συμπαράταξης τους με όλους τους εργαζομένους και τους ελεύθερους επαγγελματίες οι οποίοι αγωνίζονται και αυτοί ενάντια στο νόμο λαιμητόμο που ετοιμάζουν κυβέρνηση και δανειστές για την κατεδάφιση του κοινωνικοασφαλιστικού συστήματος της χώρας.

Η μαζική και δυναμική παρουσία της αγροτιάς στο Σύνταγμα παρά τις προσπάθειες της κυβέρνησης να διασπάσει τον αγώνα τους και παρά τον άγριο αυταρχισμό, την αστυνομοκρατία και την ωμή αστυνομική βία, έδειξε ότι οι αγωνιζόμενοι αγρότες είναι αποφασισμένοι να κλιμακώσουν ακόμα περισσότερο τον αγώνα τους μέχρι να αναγκασθεί η κυβέρνηση να αποσύρει το αντιασφαλιστικό και φορολογικό νομοσχέδιο και να πάρει πίσω τα φοροεξοντωτικά μέτρα που έχουν ψηφιστεί με το δεύτερο και τρίτο μνημόνιο.

Η κλιμάκωση του αγώνα τους, η συμπαράταξή τους με  όλο τον αγωνιζόμενο Ελληνικό λαό και ο σαφής αντινεοφιλελεύθερος και αντιμνημονιακός προσανατολισμός του αγώνα τους, αποτελούν τις αναγκαίες προϋποθέσεις για την τελική νίκη.

Η ΛΑΕ με όλες της τις δυνάμεις είναι και θα συνεχίσει με μεγαλύτερο δυναμισμό να είναι στην πρώτη γραμμή του αγώνα για την ακύρωση όλων των μνημονιακών μέτρων που εξοντώνουν και αφανίζουν την μικρομεσαία αγροτιά και συνολικά για την ανατροπή των μνημονίων και των μνημονιακών κομμάτων ώστε να ανοίξει ο δρόμος για προοδευτικές εξελίξεις για τον λαό και την χώρα.

ΤΟ ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ
13/2/2016

Διαβάστε Περισσότερα »

Απάντηση, Πάνου Χριστοδούλου, σε άρθρο στην εφημερίδα "Πριν"


Στην εφημερίδα ΠΡΙΝ της 14ης φλεβάρη, αριθμό φύλλου 1269 παρατήρησα ένα άρθρο με τίτλο 《Βαραίνει το Κυβερνητικό Παρελθόν》. 

Δυσκολεύομαι να σχολιάζω ή να απαντάω σε ανυπόγραφα άρθρα, αλλά για την οικονομία της συζήτησης και των καλών προθέσεων, υποθέτω ότι το άρθρο εκφράζει τις θέσεις της εφημερίδας σας. Βέβαια στη συνέντευξη τύπου που δόθηκε δεν υπήρχε κάποιος ή κάποια δημοσιογράφος σας, οπώτε μου κάνει εντύπωση η κάλυψη του γεγονότος. Η φρασεολογία του άρθρου με χαρακτηρισμούς όπως 《ελεγχόμενη εκδήλωση》, 《εκκολαπτόμενοι κλώνοι》, κλπ ταιριάζει πιο πολύ στο ΚΚΕ της δεκαετίας του 50 παρά σε δυνάμεις που αποδεσμεύτηκαν από αυτό την περίοδο της συγκυβέρνησης, για την οποία εφόσον διαφωνήσατε δε σας θεωρώ υπεύθυνους για να σας αποκαλέσω όπως θα αποκαλούσα κάποιο στέλεχος της τότε ηγεσίας σας. 

Στην ουσία του ανυπόγραφου άρθρου σας, δεν υπήρχε καμία αποτροπή ερώτησης από κανέναν. Δεχόμαστε την σκληρή κριτική χωρίς όμως να περιορίζει την έκφραση των υπολοίπων. Η μόνη ερώτηση που διακόπηκε ήθελε να αναγνώσει τη συμφωνία της 20ης φλεβάρη, η οποία είναι γνωστή και έγινε παράκληση να γίνει απευθείας. Προφανώς και δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα με το διάλογο και την αυτοκριτική. Για να διευκολυνθεί αυτό θα παρακαλούσα να αναγράφομαι με την πολιτική ιδιότητα που ήμουν στο προεδρείο (υπεύθυνος γραφείου τύπου) ή απλά με το όνομα μου και όχι με τον όρο κομματοφρουρός. Η παράληψη του κ. δε με ενοχλεί καθώς δεν είμαι με την αστική ευγένεια. 

Κατά τα άλλα η επιλογή του χρόνου δημοσίευσης του άρθρου, με σύσσωμο τον τοπικό ΣΥΡΙΖΑ να κανιβαλίζει επί της συγκεκριμένης εκδήλωσης, δε διαλέγει σωστό αντίπαλο ενόψει της μάχης του ασφαλιστικού.

Με εκτίμηση
Χριστοδούλου Πάνος

Υγ: Θα ήθελα να σας συλλυπηθώ για την απώλεια του αγαπημένου συντρόφου Τάκη Μπολοβή

Διαβάστε Περισσότερα »

Παρασκευή 12 Φεβρουαρίου 2016

Απάντηση Υπεύθυνου τύπου σε εμμονική στοχοποίηση του ιδίου και συντρόφων από συγκεκριμένο «χούλιγκαν»!



Πάτρα 12/02/2016

Ως προς την εμμονική στοχοποίηση από τον κ. Γιώργο Μόσχο στον ιστότοπο ιστολόγιο. Ενδεχομένως θα μπορούσε να μην υπάρχει απάντηση και να θεωρηθεί απλά ως εμμονή ενός χούλιγκαν του ΣΥΡΙΖΑ. Όμως επειδή οι προερχόμενοι από τον ΣΥΡΙΖΑ γνωρίζουν ότι διαχρονικά καθοδηγείται στις διαρροές του από τοπικό κομματάρχη, νυν διορισμένο βουλευτή, θα υπάρξει απάντηση. 

Καταρχήν τα τρία δημοσιεύματα που υπάρχουν αναφέρουν τρεις διαφορετικές ιστορίες που θα ζήλευε και ο σεναριογράφος των X Files. Στη μια εμφανίζονται καλλιφονούντες σε οίκο ανοχής, διακινητές πορνογραφικού υλικού, στην άλλη υποστηρικτές τσοντών κλπ. Κοινό στοιχείο όλων η στοχοποίηση εμού, του σ. Παύλου Τσεκούρα και τη σ. Δημητρα Σιαηλή, ατόμων που ήταν στο στόχαστρο πριν τη διάσπαση του τοπικού σύριζα λόγω της άρνησης τους να υποταχθούν στις εντολές του Μαξίμου. 

Αφορμή η αποδοκιμασία κυβερνητικών συνδικαλιστών στην απεργία, πρακτική που βεβαίως η ΛΑΕ ακολούθησε και είχε ακολουθήσει και ο ΣΥΡΙΖΑ στο παρελθόν πριν προσχωρήσει στη νεοφιλελεύθερη πολιτική. Προφανώς αυτό ενοχλεί τους τοπικούς παράγοντες οι οποίοι καταφεύγουν στην ηθικολογία, τελευταίο καταφύγιο κάθε απατεώνα. 

Δε θα σχολιάσω λοιπόν τίποτα περί ηθικής. Θα αναφέρω μόνο πως τη φωτογραφία μου χωρίς τις αντίστοιχες πολιτικές μου θέσεις την έχουν χρησιμοποιήσει μόνο οι χρυσαυγίτες και το ιστολόγιο. Κατα τα άλλα να είναι σίγουροι οι τοπικοί παράγοντες και τα παπαγαλάκια τους ότι θα συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε ενάντια στα μνημόνια παρά τις απειλές όπως κάναμε και μέσα στο ΣΥΡΙΖΑ όταν μας τραμπούκιζαν οι τωρινοί ηθικολόγοι με φρασεολογίες όπως σκάσε μαλάκα χωντρέ και αι στο διαλο τσογλάνια. 

Κατανοώ τον πανικό τους καθώς το μόνο που έχουν να επιδείξουν στην τοπική κοινωνία είναι η επανίδρυση του κομματικού κράτους και η υπερψήφιση μνημονιακών πολιτικών. Δε τους φοβηθήκαμε, δε τους φοβόμαστε.

Χριστοδούλου Πάνος
Υπεύθυνος Γραφείου Τύπου ΛΑΕ Αχαΐας


Διαβάστε Περισσότερα »

Τετάρτη 10 Φεβρουαρίου 2016

Η Λαϊκή Ενότητα καλεί σε συγκέντρωση και πορεία την Παρασκευή, την μέρα που οι αγρότες έλθουν στην Αθήνα!


Η ΛΑ.Ε εκφράζει την αλληλεγγύη της και τη στήριξη της στους αγώνες αγροτών, κτηνοτρόφων, αλιέων, για να μην περάσει το αντιασφαλιστικό νομοσχέδιο της κυβέρνησης που μειώνει συντάξεις, αυξάνει τις εισφορές και, σε συνδυασμό με τη φοροκαταιγίδα σε βάρος τους, οδηγεί στην ανεργία και στην έξοδο από το επάγγελμα αγρότες, κτηνοτρόφους, αλιείς, διαλύοντας ουσιαστικά τον πρωτογενή τομέα, ο οποίος θα έπρεπε να είναι η βάση και η απαραίτητη προϋπόθεση για την ανάπτυξη της οικονομίας της χώρας μας.

Οι αγροτικές κινητοποιήσεις που έχουν γίνει μέχρι τώρα είναι πρωτοφανείς τόσο σε διάρκεια όσο και σε μαζικότητα. Ο συντονισμός των αγώνων των εργαζομένων, των αγροτών, των επαγγελματιών, των αυτοαπασχολομένων, των επιστημόνων κινείται στα πιο υψηλά επίπεδα των τελευταιών ετών και πρέπει να εκφραστεί και στις κινητοποιήσεις των επόμενων ημερών, ώστε να είναι νικηφόρες.

Η ΛΑ.Ε εκφράζοντας εκτός από την αλληλεγγύη της και την πεποίθηση της ότι πρέπει να προστατευθούν όχι μόνο οι αγρότες αλλά και η ίδια η αγροτική παραγωγή, στηρίζει το Παλλαϊκό Συλλαλητήριο, των συνδικαλιστικών οργανώσεων των εργαζομένων, των επαγγελματιών, των επιστημόνων και των φοιτητών, την Παρασκευή 12-02-16 και καλεί στις 5:00 μ.μ. στην πλατεία Κλαυθμώνος και στην πορεία στην πλατεία Συντάγματος για συμμετοχή στην πανελλαδική συγκέντρωση των αγροτών, και σε μαζική και μαχητική παρουσία σε αυτή καθ' όλη τη διάρκεια του τριημέρου 12-13-14 Φεβρουαρίου.

ΝΑ ΑΠΟΣΥΡΘΕΙ ΤΩΡΑ ΤΟ ΑΝΤΙΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ
ΘΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ ΕΚΕΙ
Ο ΑΓΩΝΑΣ ΘΑ ΦΕΡΕΙ ΤΗ ΝΙΚΗ

Διαβάστε Περισσότερα »

Η τοποθέτηση του Παναγιώτη Σωτήρη στην εκδήλωση της Λαϊκής Ενότητας για το ασφαλιστικό στην Πάτρα


Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ τα κατάφερε: Από κυβέρνηση που ήρθε ένα χρόνο πριν συγκεφαλαιώνοντας την ελπίδα χιλιάδων ανθρώπων ότι τα πράγματα μπορούν να είναι αλλιώς, σήμερα αντιμετωπίζει το δικό της «χειμώνα της δυσαρέσκειας», αλλά και βρίσκεται κυριολεκτικά «μεταξύ σφύρας και άκμονος» από τις απαιτήσεις των δανειστών που απαιτούν ακόμη χειρότερα μέτρα, που θέλουν μειώσεις κύριων συντάξεων, εδώ και τώρα. Από κυβέρνηση που έβαζε απέναντί της το μνημονιακό πολιτικό προσωπικό, έγινε κυβέρνηση που σήμερα εκλιπαρεί να αποσπάσει συναίνεση από μερίδες αυτού του μνημονιακού προσωπικού.

Γιατί αυτό που ζούμε είναι κάτι που παραπέμπει, ειδικά για την αγροτιά, σε λαϊκή εξέγερση! Κινηματική, οργισμένη, θυμωμένη. Αλλά αντιφατική, όπως είναι κάθε αυθεντική μεγάλη λαϊκή κινητοποίηση.

Δεν ζούμε τον ξεσηκωμό των ρετιρέ, εκτός και εάν πιστέψουμε ότι στη χώρα μας υπάρχουν εκατοντάδες χιλιάδες οργισμένα ρετιρέ.

Ζούμε τη συνάντηση στο δρόμο του αγώνα, όπως φάνηκε, την περασμένη Πέμπτη, όλων των ποταμιών της οργής και της αγανάκτησης.

Και εδώ ας πούμε μια μεγάλη αλήθεια: ας σταματήσουν να διαμαρτύρονται τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ και να λένε ότι όλοι τους αδικούν. 

Δηλαδή, τι περίμεναν το καλοκαίρι, όταν ψήφιζαν το Μνημόνιο – και ψήφισαν το Μνημόνιο, αυτά τα μέτρα που τώρα προσπαθούν να επιβάλουν – ότι τον χειμώνα θα τους έραιναν με ροδοπέταλα; 

Δεν πίστευαν ότι θα συναντούσαν οργή και αγανάκτηση και κινητοποιήσεις. Τι να κάνουμε... Όποιος σπέρνει ανέμους θερίζει θύελλες.

Και ας κοπεί το παραμύθι ότι όλοι αυτοί που σήμερα κινητοποιούνται «δεν καταλαβαίνουν». Ξέρουν και καταλαβαίνουν πολύ καλά. Ξέρουν ότι αυτό που γίνεται, και το οποίο αναλύθηκε διεξοδικά, δεν είναι απλώς μια επιδείνωση των ασφαλιστικών όρων. Ξέρουν ότι είναι μια συνολική αναδιάρθρωση, που αφορά όλες τις πλευρές της ζωή τους:

- Για τους μισθωτούς σύστημα ασφάλισης «3 πυλώνων» δεν σημαίνει μόνο  μικρότερες συντάξεις και μεγαλύτερα όρια συνταξιοδότησης. Σημαίνει ακόμη και τεράστια επισφάλεια και διαρκή εκβιασμό από τους εργοδότες γιατί θα τιμωρείται ο ασφαλισμένος για την ανεργία και απόλυση θα σημαίνει απώλεια του τρίτου πυλώνα που είναι η ιδιωτική ασφάλιση.

- Για τους ελεύθερους επαγγελματίες και τους επιστήμονες το νέο ασφαλιστικό σημαίνει πολύ απλά ένα τεράστιο κόστος που θα τους σπρώξει στη μαύρη ή ανασφάλιστη εργασία, στο κλείσιμο του μαγαζιού τους, στο να γίνουν μισθωτοί με κακούς όρους, στο να μεταναστεύσουν. 

- Για τους αγρότες όλοι έχουμε καταλάβει ότι αυτό που διακυβεύεται δεν είναι το εάν θα αυξηθούν μόνο υπέρογκα τα κόστη τους, αλλά επί της ουσίας ένα τεράστιο εγχείρημα αναδιάρθρωσης της αγροτικής παραγωγής που περνάει μέσα από τις αναδιαρθρώσεις της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής, μέσα από το σπρώξιμο στη συμβολαιακή γεωργία, μέσα από τη διάλυση καλλιεργειών και την ακόμη μεγαλύτερη συρρίκνωση του αγροτικού πληθυσμού, σε μια εποχή που ένας κόσμος ήθελε να γυρίσει στο χωράφι και σε μια συγκυρία που η ελληνική κοινωνία έχει ανάγκη αγροτική και διατροφική επάρκεια και αυτάρκεια.

- Για όλη την κοινωνία περικοπές των συντάξεων σήμερα, σημαίνουν ότι κόβεται εκείνο το ελάχιστο περιθώριο που επέτρεπε αλληλεγγύη των γενεών. Τα 300 ευρώ που θέλει να κόψει από κάθε σύνταξη ο Κατρούγκαλος, είναι το φροντιστήριο του εγγονού, είναι η βοήθεια στο νιόπαντρο ζευγάρι, είναι η ενίσχυση στην άνεργη κόρη η γιό.

Για όλους αυτούς τους λόγους ξεσηκώνεται ο κόσμος, γι’ αυτό το λόγο πλημμύρισαν οι πλατείες και οι δρόμοι την Πέμπτη, γι’ αυτούς τους λόγους κλείνουν οι εθνικές οδοί. Και εάν θέλει να βρει τους υποκινητές ο Τσίπρας ας πάει να κοιταχτεί στον καθρέφτη• εκεί θα βρει τους υποκινητές.

Μα τι θέλετε μας ρωτούν; Να γυρίσει ο Κυριάκος και η μνημονιακή Δεξιά που γνωρίσαμε; Από όσο θυμόμαστε αριστερή πολιτική ΔΕΝ είναι να πρέπει να διαλέγεις  δήμιο των λαϊκών δικαιωμάτων, ούτε και σημαίνει να κάθεσαι να σκέφτεσαι ότι εχθρός του πολύ κακού είναι το χειρότερο. Δεν ξεσηκώθηκε, αγωνίστηκε, μάτωσε 6 χρόνια αυτός ο λαός για να ακούει σήμερα να του ψιθυρίζουν «κάτσε καλά υπάρχουν και χειρότερα». Δεν μπορεί να του λένε ως επιχείρημα ότι θα πρέπει να συνεχίσει να υφίσταται εσαεί μνημόνια αλλά να μην ξεσηκώνεται ενάντια στη «δική του» κυβέρνηση. Δεν είναι κυβέρνηση «δική του αυτή». Κυβέρνηση του Σόιμπλε, της Λαγκάρντ και της Cosco είναι η κυβέρνηση Τσίπρα - Καμμένου, σε αυτούς ανήκει.

Και σε τελική ανάλυση, ας πούμε τα πράγματα με το όνομα τους: σήμερα ο καλύτερος σύμμαχος του ΣΥΡΙΖΑ είναι ο Κυριάκος Μητσοτάκης, γιατί επιτρέπει στην ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ να δείχνει έναν μπαμπούλα και να μας λέει «καταπιείτε τα μέτρα και μην διαμαρτύρεστε».

Και ο καλύτερος σύμμαχος του Κυριάκου Μητσοτάκη είναι ο Τσίπρας και ο ΣΥΡΙΖΑ, γιατί εφαρμόζοντας μια κατ’ όνομα αριστερή κυβέρνηση μέτρα έμπνευσης Πινοσέτ είναι προφανές ότι δεν ανοίγει το δρόμο για το σοσιαλισμό, αλλά για την παλινόρθωση του νεοφιλελεύθερου μνημονιακού προσωπικού.

Και δεν τα λέμε αυτά γιατί υποτιμάμε ότι σήμερα ανασυγκροτείται η Δεξιά, Ότι η εκλογή του Κυριάκου έχει ωθήσει διάφορα κέντρα εξουσίας, ντόπια και ξένα, να καλοβλέπουν και την εκδοχή αλλαγή κυβερνητικού διαχειριστή. Ότι πλάι στη ΝΔ οι φασίστες, οι διάφοροι περίεργοι τύποι στα μπλόκα «που δεν θέλουν τα κόμματα» σηκώνουν κεφάλι και προσπαθούν να ψαρέψουν στα θολά. 

Μόνο που γι’ αυτό μόνοι υπεύθυνοι είναι εκείνοι που αποφάσισαν να γράψουν στα παλαιότερα των υποδημάτων τους τη βούληση του ελληνικού λαού και να ταυτίσουν την Αριστερά με το νεοφιλελευθερισμό και τον αυταρχισμό, αυτοί που λένε ότι τους «πολεμάνε τα κανάλια της διαπλοκής» αλλά στην πραγματικότητα απλώς θέλουν να κάνουν τη δική τους διαπλοκή, με τον Χατζηνικολάου, τον Βαρδινογιάννη και την Γιάννα Αγγελοπούλου, αυτούς που έχουν κάνει δόγμα το «ό,τι φάμε, ό,τι πιούμε και όπου προλάβουμε να διοριστούμε».

Καλύτεροι σύμμαχοι της Δεξιάς είναι σήμερα αυτοί που έγιναν βουλευτές και υπουργοί με τους αγώνες του λαού κατά των ιδιωτικοποιήσεων και σήμερα ξεπουλάνε τα λιμάνια και τα αεροδρόμια. 
Όπως επίσης καλύτεροι σύμμαχοι της Δεξιάς και της ακροδεξιάς είναι εκείνοι που αντί να συγκρουστούν με την ΕΕ και να απαιτήσουν εδώ και τώρα ασφαλή διέλευση των προσφύγων για να σταματήσουμε κάποτε να μετράμε νεκρούς πρόσφυγες στο Αιγαίο, σπεύδουν να σπείρουν Αμυγδαλέζες σε όλη την Ελλάδα και να κάνουν τη χώρα μια αποθήκη ψυχών, εκείνοι που ονομάζουν εξωτερικοί πολιτική την υποτέλεια στις ΗΠΑ και τη συμμαχία με Ισραήλ, δηλαδή αυτούς που σήμερα υποδαυλίζουν την ανάφλεξη στην ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής. 

Απέναντι σε αυτή την πραγματικότητα εμείς ερχόμαστε εδώ για να πούμε ένα πολύ απλό πράγμα: ότι το δίλημμα σήμερα, η επιλογή, το ιστορικό σταυροδρόμι στο οποίο βρίσκεται η ελληνική κοινωνία, δεν είναι ανάμεσα στον Τσίπρα και τον Κυριάκο, όπως προσπαθούν να μας πείσουν και οι μεν και οι δε.

Το πραγματικό δίλημμα είναι εάν θα συνεχίσουμε να βρισκόμαστε μέσα στο φαύλο κύκλο της μνημονιακής καταστροφής, ή στηριζόμενοι στον αγώνα, τη συλλογική αυτοπεποίθηση, την αγωνία και το μεράκι, να μπορέσουμε να βάλουμε πλάτη ώστε αυτή η κοινωνία να σταθεί στα πόδια της και να χαράξει το δικό της δρόμο.

Και εμείς με αυτό το δίλημμα αναμετριόμαστε. Και σε αυτό το δίλημμα πιστεύουμε ότι εναλλακτική λύση μπορεί να υπάρξει μόνο σε κατεύθυνση ριζοσπαστική, κατεύθυνση σύγκρουσης με τα μνημόνια, με την Ευρωπαϊκή Ένωση αλλά και με την καλομαθημένη σε ΕΣΠΑ και επιδοτήσεις ελληνική «επιχειρηματικότητα». 

Γιατί επιμένουν να μας λένε ότι δεν υπάρχει άλλος δρόμος. Άλλος δρόμος υπήρχε και υπάρχει. 
- Να πούμε ΟΧΙ στα μνημόνια και τους εφαρμοστικούς νόμους τους

- Να βγούμε εδώ και τώρα από το ευρώ από όλο το πλέγμα δεσμεύσεων και περιορισμών που συνεπάγεται η Ευρωζώνη, γιατί δεν είναι νόμισμα είναι καθεστώς

- Να διαγράψουμε το χρέος, γιατί δεν μπορεί να υπάρξει ανάκαμψη δημόσιας δαπάνης όσο πρέπει να αποπληρώνεται το χρέος

- Να δείξουμε όλη την αναγκαία ανυπακοή στις συνθήκες και τους χρηματοοικονομικούς ζουρλομανδύες της Ευρωπαϊκής Ένωσης

- Να βάλουμε μπροστά εξαρχής ένα πρόγραμμα παραγωγικού μετασχηματισμού που να αξιοποιεί τον κόσμο της δουλειάς, την όρεξή του να βάλει πλάτη, την διάθεσή του να αγωνιστεί. 

Και εδώ να πούμε τα πράγματα απλά και καθαρά. Εμείς δεν λέμε εύκολα λόγια. 

Δεν υποστηρίζουμε ότι το να επιστρέψουμε σε εθνικό νόμισμα, να διαγράψουμε το χρέος και να δείξουμε ανυπακοή στην  ΕΕ είναι ένα «οικονομικό μαγικό ραβδάκι» που αμέσως θα φέρει ευημερία. Είναι, όμως, εκείνη η αναγκαία η αναντικατάστατη ανάκτηση δημοκρατικού κοινωνικού ελέγχου στην οικονομία για να εφαρμόσουμε ένα άλλο οικονομικό υπόδειγμα, που δεν θα στηρίζεται στους επενδυτές αλλά στον κόσμο της δουλειάς. 

Με εθνικοποιήσεις, με δημοκρατικό σχεδιασμό, με αυτοδιαχείριση, με νέους συνεταιρισμούς, να αναγέννηση κλάδων που σήμερα έχουν μαραζώσει αλλά είναι αναγκαίοι, με επιστροφή των ξενιτεμένων μας παιδιών που θα μπορούν να ξαναπούν αυτόν τον τόπο πατρίδα, με δημόσια παιδεία και έρευνα. 

Σε μια τέτοια κατεύθυνση, δεν πιάνουν οι εκβιασμοί που κάνει η κυβέρνηση. Π.χ. στον εκβιασμό της κυβέρνησης ότι εάν δεν κάνουν πίσω οι αγρότες θα μας κόψουν τις επιδοτήσεις, εμείς απαντάμε ότι μπορούμε να έχουμε αγροτική παραγωγή και αγροτοδιατροφική επάρκεια ακόμη και χωρίς τις ευρωπαϊκές επιδοτήσεις: 

Με συστηματική πολιτική εθνικών ενισχύσεων, εφικτών εάν έχουμε έλεγχο της νομισματικής και οικονομικής πολιτικής, με νέο συνεταιριστικό κίνημα, με νέες πρακτικές για τη σχέση παραγωγών και καταναλωτών αξιοποιώντας την εμπειρία του κινήματος χωρίς μεσάζοντες, με συνολικό αγροτοδιατροφικό σχεδιασμό με κριτήριο την επάρκεια, την ποιότητα, την υγεία και όχι τα κέρδη των πολυεθνικών.

Και μπορεί η κυβέρνηση να βγαίνει να λέει ότι όλα αυτά είναι ανέφικτα ή ανεφάρμοστα, ή να προσπαθεί να τα λοιδορήσει, αλλά αυτό είναι σήμερα το πραγματικό εναλλακτικό σχέδιο, σχέδιο επεξεργασμένο, σχέδιο που στηρίζεται και στην εμπειρία των αγωνιστών και σε δουλειές ειδικών. Σχέδιο που πρέπει να το επεξεργαστούμε ακόμη περισσότερο, αλλά σε κάθε περίπτωση Σχέδιο. 

Γιατί αυτό που η κυβέρνηση ονομάζει σχέδιο, δηλαδή τον αυτόματο πιλότο των μνημονίων, μόνο σχέδιο δεν είναι, κατήφορος είναι χωρίς φρένα με την πρόσκρουση σύντομη, βέβαιη και καταστροφική! Και εμείς θα κάνουμε ό,τι μπορούμε 

Και όλα αυτά θα τα κάνετε εσείς; –ακούμε τον καλοθελητή να ρωτάει... Και γιατί θα τα κάνετε ότι τα κάνετε καλύτερα. Ούτε οι πρώτοι ούτε οι τελευταίοι είστε που τάξατε όμορφα σχέδια...

Η Λαϊκή Ενότητα ξέρει καλά ότι ο κόσμος του κινήματος και του αγώνα, της αγωνίας αλλά και της ελπίδας, δεν αναζητά υποσχέσεις. Θέλει ένα πολιτικό σχέδιο. Και ο κόσμος της Αριστεράς είναι αυστηρός κριτής. 

Και ξέρουμε καλά ότι και εμάς ως μέρος του προβλήματος μας βλέπει.

Σε αυτό τον κόσμο, κοιτώντας κατάματα, η Λαϊκή Ενότητα θέλει να καταθέσει τις ακόλουθες σκέψεις για το πώς μπορεί να υπάρξει πραγματικά η εναλλακτική λύση, αλλά και για το πώς μπορεί σήμερα να υπάρξει κίνημα ανατροπής, και μέσα σε αυτό να μπορέσει η Αριστερά να επανιδρυθεί, να φτιαχτεί ξανά ως δύναμη αλλαγής, δύναμη που μπορεί να συμβάλει ώστε να διεκδικήσουν οι εργαζόμενοι και ο λαός την εξουσία σε ανατρεπτική κατεύθυνση, ένα σχέδιο που να απαντά και στο πώς, και στο ποιος και το σε ποια κατεύθυνση.

Για εμάς το πώς, αυτή τη στιγμή σημαίνει κλιμάκωση των αγώνων και συντονισμό των αγώνων γύρω από ένα κοινό διεκδικητικό πλαίσιο που είναι η άμεση απόσυρση του νομοσχεδίου και η ικανοποίηση των βασικών αιτημάτων των αγώνων. Σημαίνει πραγματικό μπλακ άουτ σε όλη τη χώρα. Σημαίνει μπλόκα παντού. Σημαίνει καταλήψεις δημοσίων κτιρίων. Σημαίνει απεργιακή κλιμάκωση διαρκείας, ξεκινώντας από το αυτονόητο να μπει μπροστά 48ωρη, σημαίνει να βουλιάξει το Σύνταγμα σε μαζική πανελλαδική κινητοποίηση όλων των κλάδων το Σαββατοκύριακο, σημαίνει ναι να πέσει αυτή η κυβέρνηση και κάθε μνημονιακή κυβέρνηση, δεν φοβόμαστε να το πούμε, δεν πιάνουν σε εμάς οι εκβιασμοί, είναι αναγκαία συνθήκη για να ανοίξει ο δρόμος για πραγματικά φιλολαϊκές λύσεις.

Δεύτερον, το ποιος και εδώ πρέπει να πούμε τα πράγματα με το όνομά τους. Είναι ευθύνη όλων των αριστερών δυνάμεων, που αναφέρονται σε μια ριζοσπαστική, φιλολαϊκή διέξοδο να βάλουν πλάτη για το αναγκαίο, περισσότερο παρά ποτέ, μέτωπο της ρήξης και της ανατροπής, το μέτωπο του αγώνα και της ελπίδας. Χωρίς ιδιοκτησιακές λογικές. Χωρίς μεμψιμοιρίες. Χωρίς ηγεμονισμούς. 

Με ευθύνη απέναντι στον κόσμο του αγώνα, τον κόσμο που απαιτεί από την ΛΑΕ, από την ΑΝΤΑΡΣΥΑ, από το ΚΚΕ, από τις αγωνίστριες και τους αγωνιστές που έφυγαν από το ΣΥΡΙΖΑ να αναλάβουν την ευθύνη που τους αναλογεί για να υπάρξει σημείο πολιτικό αναφοράς, συντονισμός των δυνάμεων σε όλα τα επίπεδα, ξεκινώντας από την ενωτική δράση στο κίνημα και την προσπάθεια να νικήσει ο αγώνας ενάντια στο ασφαλιστικό, αλλά και μέχρι τον πολιτικό συντονισμό, μέχρι την κοινή κεντρική πολιτική παρέμβαση.

Τρίτον, σε ποια κατεύθυνση. Σε αυτή που μπορεί να οδηγήσει στην απαλλαγή από τα μνημόνια, το ευρώ, το βραχνά του χρέους και τις ευρωσυνθήκες. Με πρόγραμμα μεταβατικό, παραγωγικού μετασχηματισμού στηριγμένο στην πρωτοβουλία και τη δράση των ίδιων των αγωνιστών.

Η ΛΑΕ παίρνει την ευθύνη. Κάνει αυτό το κάλεσμα. Απευθύνει αυτή την πρόσκληση. 

Ανοιχτόκαρδα, ισότιμα, συντροφικά και συναγωνιστικά, με επιμονή, με προσπάθεια να κατακτιέται βήμα βήμα η εμπιστοσύνη η κοινή δράση, με επιδίωξη αποτελέσματα πραγματικά, που να μπορούμε να τα μετρήσουμε μέσα στους αγώνες μέσα στην κοινωνία, με σεμνότητα και αυτοκριτική, γιατί ξέρουμε πολύ καλά ότι εδώ φτάσαμε και από λάθη και ελλείμματα και αντιφάσεις της Αριστεράς, όλης της Αριστεράς, και εμείς θέλουμε να παλέψουμε έτσι ώστε από μέρος του προβλήματος και της στρατηγικής κρίσης της Αριστεράς να γίνουμε καταλύτης για τη λύση.

Μακριά από εμάς κάθε λογική «ανοίξαμε και σας περιμένουμε», μακριά από εμάς η λογική του «μαγαζιού», μακριά από εμάς κάθε λογική ενδοαριστερού εμφυλίου. 

Καλούμε τον κόσμο που έφυγε από το ΣΥΡΙΖΑ ή ταλαντεύεται να καταλάβει ότι «το πένθος δεν ταιριάζει στην Αριστερά», χρειάζεται τόλμη και νέα στράτευση και νέα συλλογικότητα. Καλούμε τις συντρόφισσες και τους συντρόφους της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και άλλα κομμάτια της αντικαπιταλιστικής Αριστεράς να βαθύνουμε και να αναβαθμίσουμε το συντονισμό, από την κοινή δράση να περάσουμε στην κοινή παρέμβαση, στην κοινή ευθύνη για το αριστερό και ριζοσπαστικό μέτωπο. Καλούς τους συντρόφους του ΚΚΕ να δουν πώς σήμερα γύρω από τη ρήξη με την ΕΕ και το κεφάλαιο, αλλά και γύρω από τους ενωτικούς αγώνες μπορεί να υπάρξει κοινή ριζοσπαστική παρέμβαση με πραγματικά αριστερό τόνο. 

Για να κάνουμε όλο το κίνημα και όλη την Αριστερά μαχητική, ενωτική, αποφασιστική και αγωνιστική όπως τα μπλόκα των αγροτών, Αριστερά που θα αποτιμά νίκες και δεν θα επιμερίζει ευθύνες για ήττες. 

Για να δείξουμε ότι αριστερός δεν είναι αυτός που άλλα λέει στην αντιπολίτευση και τα αντίθετα κάνει στην κυβέρνηση

Για να κατακτήσουμε ξανά όχι απλώς το  ηθικό πλεονέκτημα της Αριστεράς αλλά την ικανότητα να είναι πραγματικά η πιο πρωτοπόρα δύναμη στη συλλογική προσπάθεια μιας κοινωνίας να σηκώσει κεφάλι, να αρνηθεί την υποταγή, να χτίσει το δικό της μέλλον. 


Διαβάστε Περισσότερα »

Παρασκευή 5 Φεβρουαρίου 2016

Εκδήλωση για το Ασφαλιστικό με τον Δημήτρη Στρατούλη και τον Παναγιώτη Σωτήρη, την Δευτέρα 8/2, στην Πάτρα


Η Λαϊκή Ενότητα Αχαΐας σας καλεί στην εκδήλωση-συζήτηση με θέμα «Η διάλυση της κοινωνικής ασφάλισης δεν θα περάσει», που θα γίνει

Την Δευτέρα 8 Φεβρουαρίου και ώρα 18:30 μ.μ, στο Μέγαρο Λόγου και Τέχνης (πλ. Γεωργίου).

Θα μιλήσουν:

-      Δημήτρης Στρατούλης, πρώην Υπουργός Κοινωνικών Ασφαλίσεων, μέλος της Π.Γ. της ΛΑΕ

-      Παναγιώτης Σωτήρης, μέλος της Π.Γ. της ΛΑΕ

Διαβάστε Περισσότερα »

Τρίτη 2 Φεβρουαρίου 2016

Μια βραδιά στο μπλόκο της Κάτω Αχαγιάς


γράφουν οι Ξούλος Δημήτρης, Σουρούνης Ανδρέας, Χριστοδούλου Πάνος

Στις 31 Γενάρη επισκεφθήκαμε το μπλόκο της Κάτω Αχαγιάς. Το κλιμάκιο είχε προετοιμαστεί από το πρωί. Χρειαζόμασταν κατά τις αρχικές εκτιμήσεις ένα μαζικό κλιμάκιο. Η προπαγάνδα των Μέσων Μαζικής Εξημέρωσης, με πρωτεργάτες τους κυβερνητικούς παπαγάλους είναι αλήθεια μας επηρέασαν. Χρειαζόμασταν πολύ κόσμο με το φόβο ότι θα αντικρίζαμε επιθετικούς χρυσαυγίτες.

Αφού φτάσαμε στο μπλόκο, η εικόνα μετά την αρχική αμηχανία ήταν αρκετά διαφορετική. Τα μεγάφωνα έπαιζαν τραγούδια του Βασίλη Παπακωνσταντίνου και του Νίκου Ξυλούρη. Το πιο προκλητικό ήταν το «Πουλημένοι» του τελευταίου. Δε γνωρίζουμε αν το τελευταίο προκαλεί σύγχυση στους σύγχρονους διαχειριστές της εξουσίας, αλλά είναι και αποτελεί κληρονομιά της αριστεράς που επέλεγε να μη συμβιβαστεί ανά της περιόδους.

Η κουβέντα με τους αγρότες του μπλόκου ήταν επίσης ενδιαφέρουσα. Όντως η περιοχή δεν ήταν, ούτε είναι προπύργιο της αριστεράς. Ο περισσότερος κόσμος είχε αναφορά στην δεξιά. Παρ’ όλ’ αυτα της 25 Γενάρη επέλεξαν να στηρίξουν την όποια ελπίδα είχαν στο ΣΥΡΙΖΑ. Προφανώς η μετέπειτα αντιμετώπιση τους, τους κάνει δικαιολογημένα οργισμένους. Ο χαρακτηρισμός τους ως βολεμένους από τους μπροστάρηδες της κυβερνητικής προπαγάνδας, από άτομα που μισθώνονται για να ρίχνουν λάσπη κάνει τα πράγματα χειρότερα.

Ο κόσμος είναι δεκτικός. Δεν τον πλησιάζουμε ως ινστρούχτορες της Λαϊκής Ενότητας, αλλά με τις κοινωνικές μας πραγματικότητες. Συζητάμε για τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε, για την έλλειψη προοπτικής στο μέλλον, για την καταστροφή που θα φέρει το ασφαλιστικό. Το ίδιον αποτυπώνεται και στα μικρόφωνα. Συζητάμε όλοι μαζί για το πως μπορούμε να κάνουμε από κοινού αισθητή την παρουσία μας στην απεργιακή κινητοποίηση της Πέμπτης, γιατροί, εργάτες, μηχανικοί, δικηγόροι φοιτητές.

Οι αγρότες ίσως κάποτε ανήκαν σε συντηρητικές παρατάξεις. Πλέον όμως δε καθοδηγούνται από σκοτεινά κέντρα. Προσπαθούν μόνοι τους δειλά - δειλά να οργανωθούν και να αντιδράσουν.

Δεν είδαμε ούτε μεγαλογαιοκτήμονες ούτε τσιφλικάδες. Ούτε φασίστες. Δυστυχώς η ρητορεία των επαγγελματιών κονδυλοφόρων της κυβέρνησης για μαύρα και μπλε μπλόκα μπορεί να οδηγήσει πολλούς προς τα εκεί. Οι αγρότες δεν προέρχονται από την αριστερά του κοσμοπολιτισμού και του σαλονιού ούτε είχαν παππούδες και πατεράδες στο ΕΑΜ. Μπορεί να είχαν στον ΕΔΕΣ. Αν αυτός είναι ο λόγος η αριστερά να αγνοήσει τα προβλήματά τους και την πολιτική εξόντωσης τους τότε δικαιολογημένα και οι ίδιοι θα της γυρίσουν την πλάτη.

Προς το παρόν ευτυχώς επιλέγουν να μη το κάνουν. Εκφράζονται θετικά για τη ΛΑΕ, την ΑΝΤΑΡΣΥΑ, το ΚΚΕ. Αναγνωρίζουν και την συνέπεια της αντίστασης και καταλαβαίνουν τον πόλεμο που δέχονται όσοι αντιστέκονται στην κυβερνητική λαίλαπα από τον γιατρό που μεταναστεύει και βαφτίζεται μεγαλογιατρός, από τον άνεργο μηχανικό που βαφτίζεται μεγαλοεργολάβος, από τον δικηγόρο των 500€ που βαφτίζεται γραβατωμένος έως τη Ζωή Κωνσταντοπούλου που βαφτίζεται τρελή.

Στο μπλόκο δεν υπήρχαν ούτε στιλάτα camper, εναλλακτικά σταράκια και ατημέλητο brit look. Κοστίζουν περισσότερο από γραβάτες και γαλότσες και δεν έχουν επαγγελματική χρήση εκτός από το να το παίζεις επαγγελματίας αριστερός. Την Πέμπτη θα κατέβουμε μαζί στο δρόμο. Το κόλπο αριστερά δεξιά πάλιωσε και δεν πιάνει. Ο κόσμος είναι οργισμένος και δεν υπάρχει πλέον δημοψήφισμα για να εκφράσει όμορφα και ήρεμα την οργή του. Υπάρχει ο μονόδρομος να ισοπεδωθεί το ασφαλιστικό πριν μας ισοπεδώσει.

Ξούλος Δημήτρης

Σουρούνης Ανδρέας

Χριστοδούλου Πάνος


Διαβάστε Περισσότερα »